|
Vraag:
Wat zijn de
individuele en gemeenschappelijke voordelen van de armenbelasting?
Antwoord:
Alle lof zij Allah
en vrede en zegeningen zij met de Boodschapper van Allah.
Ten eerste:
Het vervolmaken en
voltooien van het geloof van de dienaar, omdat het geven van de
armenbelasting één van de zuilen van de Islam is. Wanneer men dit nakomt
zal hij hiermee zijn geloof tot voltooiing brengen. Dit is ongetwijfeld
het verheven doel waar de moslim naar streeft.
Ten tweede:
De armenbelasting
is een blijk van oprecht geloof van de betaler. Dit omdat bezit zeer
dierbaar voor de mens en het slechts wordt uitgegeven ten behoeve van
iets wat even of meer dierbaar is. Vandaar dat de armenbelasting ook wel
sadaqah wordt genoemd, omdat dit duidt op de oprechtheid van degene die
dit uitgeeft in het streven naar het Welbehagen van Allah, de Verhevene.
Ten derde:
De armenbelasting
zuivert het karakter van de uitgever en houdt hem weg van de groep der
gierigen en doet hem de groep der vrijgevigen binnentreden. Want als men
zichzelf went om vrijgevig te zijn op de Weg van Allah, hetzij middels
het uitdragen van kennis of het uitgeven van bezittingen, dan zal dit
een gewoonte voor hem worden. Sterker nog, men zal jammeren als hij op
een dag niet kan uitgeven zoals hij gewend was. Zoals een jager die
gewend is om te jagen, somber wordt wanneer hij op een dag te laat is om
te jagen. Zo ook degene die gewend is vrijgevig te zijn, hij wordt
somber wanneer er een dag aan hem voorbijgaat zonder iets van zijn
bezittingen, status of welke gunst dan ook te hebben uitgegeven.
Ten vierde:
Het uitgeven van de
armenbelasting verruimt het hart. Wanneer men iets uitgeeft,
voornamelijk van zijn bezittingen, zal hij een verruiming in zichzelf
aantreffen. Dit is gebleken uit ervaringen. Enkele voorwaarden hiervoor
zijn wel dat men dit uit vrijgevigheid doet en men met een gerust hart
uitgeeft. Ook heeft Ibn ul-Qayyim in zijn boek ‘Zaad ul-Macaad’
vermeld dat vrijgevigheid tot de redenen van het verruimen van het hart
behoort. Wat betreft degene die slechts met zijn handen uitgeeft,
terwijl zijn hart hier een afkeer van heeft, hij zal hier geen baat bij
hebben.
Ten vijfde:
Het uitgeven van de
armenbelasting zorgt ervoor dat men het volmaakte geloof bereikt. Dit op
basis van de volgende overlevering. Aboe Hamzah Anas ibnoe Maalik, de
bediende van de Boodschapper van Allah (vrede zij met hem) overlevert
dat de Profeet (vrede zij met hem) zei: “Niemand van jullie gelooft
(werkelijk) totdat hij voor zijn broeder wenst wat hij voor
zichzelf wenst.”
(al-Boechaari en Moeslim)
Zoals jij geld
wenst te krijgen om in je behoeften te voorzien, zou jij dit ook voor je
broeder moeten wensen. Hierdoor zal je jouw geloof vervolmaken.
Ten zesde:
Het uitgeven van de
armenbelasting is een aanleiding om het Paradijs binnen te treden. Het
Paradijs is: “Voor degene die goede woorden uitspreekt, de
vredesgroet verspreidt, voedsel geeft en het gebed in de nacht verricht,
terwijl de mensen slapen.”
(Ahmad en at-Tirmidhi)
En wij allen
streven naar het paradijs.
Ten zevende:
De armenbelasting
maakt van de Islamitische samenleving één geheel, alsof het één familie
is. De sterke vult de zwakke aan en de rijke staat de arme bij. De mens
komt tot het besef dat hij broeders om zich heen heeft die hij goed moet
behandelen, zoals Allah hem goed heeft behandeld. Allah zegt (interpretatie
van de betekenis):
“En doe goed
zoals Allah jou goed heeft gedaan.”
(Soerat al-Qasas: 77)
Ten achtste:
Het uitgeven van de
armenbelasting verwijdert de woede en ontevredenheid bij de armen. Omdat
de arme ziet dat de rijke zich elk vervoermiddel kan permitteren, in de
mooiste huizen kan wonen en al hetgeen hij begeert kan nuttigen, terwijl
de arme als enig vervoermiddel zijn benen heeft en buiten op de grond
slaapt. Er zal daarom ongetwijfeld iets van binnen bij hem knagen.
Wanneer de rijken de armen tegemoetkomen, nemen zij de ontevredenheid en
woede bij hen weg. De armen zullen dan zeggen: “Onze broeders kenden ons
ook in tijden van tegenspoed”, hierdoor zullen ze nader tot elkaar komen
en elkaar lief hebben.
Ten negende:
Het uitgeven van de
armenbelasting behoedt de minderbedeelden ervan de bezittingen op
onwettige manieren te verkrijgen, zoals door middel van diefstal en al
haar varianten. De armen moeten voldoende armenbelasting krijgen om in
hun levensbehoeften te kunnen voorzien. Op deze manier nemen zij het de
rijken niet kwalijk dat zij meer bezittingen hebben dan zij en plegen
zij geen misdaden jegens hen.
De rijken dienen
hiervoor een deel af te staan van hun bezittingen. Zij dienen 2,5% van
hun bezit aan goud en zilver uit te geven. Ook zijn er andere maatstaven
voor het uitgeven van de armenbelasting voor bijvoorbeeld vee en granen.
Op deze manier voelen de armen zich tegemoet gekomen in hun behoeften en
doen ze de rijken daarom geen kwaad aan.
Ten tiende:
Het uitgeven van de
armenbelasting is een verlossing van de hitte op de Dag des Oordeels. De
Profeet (vrede zij met hem) zei: “Eenieder staat in de schaduw van
zijn liefdadigheid.”
(at-Tabaraani)
Ook heeft de
Profeet (vrede zij met hem) gesproken over degenen die beschaduwd zullen
worden door Allah op de Dag dat er geen schaduw is, behalve de Zijne.
Hieronder valt ook een man die liefdadigheid uitgeeft met zijn
rechterhand, zonder dat zijn linkerhand hier weet van heeft.
(al-Boechaari en Moeslim)
Ten elfde:
Door het uitgeven
van de armenbelasting komt men meer te weten over de grenzen en
Voorschriften van Allah, want men zal zijn armenbelasting pas uitgeven
wanneer hij op de hoogte is van haar voorschriften en haar
minimumhoeveelheden voor iedere soort bezitting. Ook komt de betaler te
weten wie degenen zijn die recht hebben zijn armenbelasting te ontvangen.
En zo zijn er nog vele andere voorbeelden te noemen.
Ten twaalfde:
Het vermeerdert de
bezittingen in zowel materialistische als in niet-materialistische zin.
De armenbelasting behoedt de betaler ook van elke vorm van tegenslagen
en wellicht zal Allah hem vermeerderen in zijn levensonderhoud. Zo staat
er in een overlevering vermeld: “Liefdadigheid doet niets van de
bezittingen verminderen.”
(Moeslim)
Dit is iets wat we
vandaag de dag ook om ons heen zien. De bezittingen van een gierige
persoon worden getroffen, waardoor hij al zijn bezittingen of een groot
deel daarvan verliest. Dit kan zijn door bijvoorbeeld brand, grote
schade of ziekten waarvan de genezing en behandeling een groot deel van
zijn bezittingen eisen.
Ten dertiende:
De armenbelasting
is een reden voor het neerdalen van het goede, zoals in een overlevering
te kennen wordt gegeven: “Er is geen volk dat zich onthoudt van de
armenbelasting over hun bezittingen, of zij worden onthouden van regen
uit de hemel.”
(Ibnoe Maadjah)
Ten veertiende:
Liefdadigheid dooft
de Woede van de Heer, zoals de Profeet (vrede zij met hem) zei in de
overlevering van Anas ibnoe Maalik: “Liefdadigheid dooft de Woede van
de Heer en behoedt tegen een afschuwelijke dood.”
(at-Tirmidhi en Ibnoe Hibbaan)
Ten vijftiende:
Het behoedt tegen
een afschuwelijke dood.
Ten zestiende:
Het is een
bescherming tegen een rampspoed die vanuit de hemel komt, waardoor het
de aarde niet bereikt.
Ten zeventiende:
Het wist de zonden
uit, zoals de Profeet (vrede zij met hem) heeft gezegd in een
overlevering van Moecaadh (moge Allah tevreden zijn met hem):
“Liefdadigheid dooft de fouten, zoals water het vuur dooft.”
(Ahmad, at-Tirmidhi)
En vrede en
zegeningen zij met de Boodschapper van Allah.
Sheich Mohammed
ibnoe Saalih al-cOethaymien
Fataawa
al-Moehimmah, blz. 384
|
