Hoe motiveer ik mijn kind?

8829

Vraag:

Ik heb een kind van 5 jaar en hij zit op een islamitische basisschool. Ik heb daar een reis van half uur voor over. Helaas is het zo dat hij niet meedraait in de klas. Hij speelt en luistert niet naar zijn juf. Hij daagt ook andere kinderen uit. Hij is laat begonnen met praten en ik denk dat hij daarom op sociaal vlak iets achterloopt, omdat hij zich niet verbaal uit in tijden van discussies maar slaat.

Zijn juf gaf aan dat ik strenger moet optreden. Ik heb hem zijn speelruimte ontnomen en hij heeft ook geen tv-tijd meer. Het voelt niet goed aan en ik weet echt niet wat ik moet doen. Ik heb eerder ook geprobeerd om hem continu te motiveren om zijn best te doen. Hij zegt ‘ja ik doe mijn best’, maar achteraf hoor ik dan weer negatieve verhalen van zijn juf.

Heb je misschien tips voor mij, ik voel dat ik faal als moeder zijnde.

Antwoord:

Allereerst wil ik opmerken dat de verantwoordelijkheid voor kinderen niet alleen bij ouders ligt. Docenten op school hebben hierin ook een belangrijke rol. Iedereen die de rol van opvoeder richting het kind vervult, is medeverantwoordelijk voor zijn ontwikkeling, en dus voor zijn gedrag. De juf die van jou vraagt om strenger op te treden, moet zelf ook nadenken over oplossingen hiervoor. Verder heb ik mijn bedenkingen over haar advies om thuis strenger op te treden tegen het kind. Persoonlijk denk ik dat zoiets averechts werkt. Een zachtaardige aanpak werkt naar mijn mening veel beter. De Profeet (vrede zij met hem) leerde ons ook dat alles wat gepaard gaat met zachtaardigheid succes zal oogsten. Het kan soms nodig zijn om streng op te treden tegen het kind, maar het kan nooit tot norm worden verheven.

Algemene tips die ik zelf in dit soort gevallen adviseer, zijn de volgende:

  • Vraag Allah in je gebeden om het gedrag van je kind te verbeteren.
  • Geef als opvoeder het goede voorbeeld. Laat zien wat het kind moet leren.
  • Vraag aan het kind waarom hij denkt dat het op school niet goed gaat, wat hij zelf hieraan kan doen en hoe jij hem als ouder hierin kan ondersteunen.
  • Gebruik hierbij de leerstijl die het beste bij hem past. Sommige kinderen zitten stil, luisteren en nemen informatie op. Andere kinderen zijn meer visueel ingesteld. Een filmpje, animatie of tekening spreekt ze meer aan. Anderen willen weer aan het werk gaan en iets meteen toepassen.
  • Als het kind aangeeft niet te weten wat er precies aan de hand is en hoe hij dit kan oplossen, dan is het de taak van de opvoeder om hem hierin te begeleiden. Toen de Profeet (vrede zij met hem) een man tot drie keer toe terugstuurde om het gebed opnieuw te verrichten, besloot de Profeet daarna om hem precies te vertellen wat hij fout deed en hoe hij voortaan het gebed op een correcte manier kan verrichten. De Profeet liet hem in eerste instantie zelf nadenken over de oplossing, maar toen het gewenste resultaat uitbleef besloot hij hem hierin te begeleiden.
  • Ik raad je verder aan om de juf te vragen of het mogelijk is om het gedrag van je kind voor een dag op beeld vast te leggen. Gebruik dit vervolgens om samen met je kind door het filmpje heen te gaan en bij elk ongewenst gedrag stil te staan, bespreekbaar te maken, zijn kennis daarover te vergroten en oplossingen hiervoor te bedenken (laat vooral het kind zelf oplossingen bedenken).
  • Bespreek met je kind de nadelen van het ongewenste gedrag en de voordelen van het gewenste gedrag. Dit draagt bij aan zijn motivatie om te veranderen.
  • Hou er rekening mee dat niet elk gedrag dat als ongewenst wordt bestempeld, daadwerkelijk ongewenst is. Soms kan de opvoeder zich storen aan een bepaald gedrag van het kind wat eigenlijk onderdeel is van kind-zijn. Een docent die bijvoorbeeld van kinderen verwacht dat ze de hele dag braaf en stil zijn, moet zich kennelijk wat meer verdiepen in kinderpsychologie. Kinderen mogen in de klas best wel bewegelijk, speels en luidruchtig zijn. De kunst is om met ze af te spreken wanneer dit precies mag en voor hoe lang.
  • Vergeet niet om successen met je kind te vieren. Telkens als hij vooruitgang boekt – ongeacht hoe klein deze ook is – plaats hem in de schijnwerpers, al is het maar met een compliment of schouderklopje.
  • Leg tijdens de gesprekken met je kind niet te veel nadruk op het ongewenste gedrag. Benoem ook wat goed gaat.
  • Hou altijd in je achterhoofd dat je kind niet zijn gedrag is. Vaak is het gedrag van kinderen een reactie op iets van buitenaf. Dus speel het niet op de persoon.
  • Tot slot, hou er rekening mee dat gedragsverandering een lange weg is met aardig wat hobbels, dus wees hierop voorbereid. Stimuleer jezelf en je kind om te blijven doorgaan. Leer jezelf en je kind om telkens na een val weer op te staan.

Ik hoop dat je iets hebt aan mijn tips en moge Allah jou helpen om de opvoeding van je kind tot een succes te maken.

 

Advies van Sheikh Aboe Ismail op zijn Facebook-pagina