Als we alle beschuldigingen van de afgelopen tijd aan het adres van het salafisme op een rijtje zetten, dan is het vanzelfsprekend dat mensen zich zorgen maken. Het zal zogenaamd leiden tot onverdraagzaamheid tegen andersdenkenden, spanningen tussen groepen in de samenleving en antidemocratische praktijken. Maar waar komen deze beschuldigingen vandaan?
Uit een hoek die niets weet over het salafisme, slechte ervaringen heeft met salafisten of een bepaalde agenda dient. Zelfs onderzoekers die zich bezig houden met dit soort onderwerpen hebben vaak last van blikvernauwing en vooringenomenheid. Met als gevolg het ontstaan van een sterk vertekend beeld over de Islam in het algemeen, en het salafisme in het bijzonder.
Beeld
Het beeld dat nu van het salafisme wordt neergezet is gebaseerd op wat men denkt en vindt, en niet op feiten. Dat mensen aanstoot nemen aan bepaalde uitspraken en gedragingen van mensen die tot het salafisme worden gerekend, is geen reden om het salafisme als staatsgevaarlijk aan te merken. Je moet het salafisme op inhoud beoordelen, en niet op het gedrag van mensen die zich daarmee verbonden voelen. Binnen alle religies, stromingen en richtingen zijn er individuen te vinden die ongewenst gedrag vertonen, maar dat mag nooit geprojecteerd worden op het geheel.
Beschuldiging
Nu even terug naar de beschuldigingen die vaak tegen het salafisme worden ingebracht, enige studie en kennis leert al snel dat dit natuurlijk niet waar is. Salafisme is geen gevaar, maar juist een verrijking voor de samenleving. In tegenstelling tot wat vaak beweerd wordt is het salafisme ontzettend gezagsgetrouw. Het ligt niet in haar aard om activiteiten te ondernemen die in strijd zijn met de openbare orde en goede zeden.
Juist salafisme drukt mensen op het hart om zich te houden aan de wetten en regels van het land waarin ze wonen. Zaken zoals onverdraagzaamheid en haat jegens andersdenkenden passen niet in de profielschets van het salafisme dat uitgaat van het principe dat de Profeet (vrede zij met hem) als genade gezonden is voor alle mensen. Opmerkelijk is ook de aantijging dat salafisme een voedingsbodem vormt voor radicalisering, terwijl tot op heden geen enkele aanwijzing is gevonden waaruit blijkt dat een terroristische aanslag of welke vorm van geweld dan ook iets te maken heeft met het salafisme.
De plegers zijn vaak jongeren die naar verluidt en volgens getuigenissen van naasten en familieleden niet eens praktiserend waren, laat staan dat zij iets zouden weten van het salafisme. Ook komt hier nog eens bij dat de eerste boodschap die radicaliserende jongeren van hun leermeesters meekrijgen is het mijden en verketteren van zogenoemde salafistische predikers en organisaties.
Way of life
Extreme groeperingen als IS (lees: neo-khariedjieten) zien juist het salafisme als het grootste gevaar dat hun opmars en groei bedreigt. Het is belangrijk dat mensen begrijpen dat het salafisme geen eigendom is van één specifieke groep of organisatie. Het is niet een op zichzelf staande beweging met eigen leden, kenmerken en structuur. Het salafisme is een manier van leven die alle moslims met elkaar delen. Het is het diepe verlangen om in de voetsporen te treden van de Profeet (vrede zij met hem) en zijn rechtschapen metgezellen.
Het is het streven om het voorbeeld van de Salaf (lees: vrome voorgangers) te volgen. Het is het instrument bij uitstek om moslims te verbinden en het middel om onderlinge geschillen te beslechten.
Samenvattend kunnen we zeggen dat salafisme staat voor het zich laten leiden en inspireren door de Koran en de Soennah, daarbij gesteund door de uitleg en verhalen van de vrome voorgangers waarbij de nadruk vooral ligt op die eerste drie moslimgeneraties die zowel door Allah als de Profeet (vrede zij met hem) zijn bekroond en gelouterd.
Allah zegt (interpretatie van de betekenis):
“En degenen die (anderen) zijn voorgegaan en (die) de eersten waren (in het omarmen van de Islam) onder de Moehaadjirien en de Ansaar, en degenen die hen in het goede (d.w.z. in het geloof) volgden, Allah is tevreden met hen, en zij zijn tevreden met Hem. En voor hen heeft Hij Tuinen gereedgemaakt waaronder rivieren stromen, voor eeuwig en voor altijd (vertoeven zij) daarin. Dat is de grandioze Overwinning.”
(Soerat at-Tawbah: 100)
Ook zei de Profeet (vrede zij met hem): “De beste mensen zijn zij die behoren tot mijn generatie. Vervolgens degenen die na hen komen. En vervolgens degenen die na hen komen.”
(al-Boekhaarie en Moeslim)
Dus…
Dus iedereen die zich met deze vrome voorgangers en hun manier van leven verwant voelt – ongeacht of hij zichzelf wel of geen salafist noemt – kan beschouwd worden als een salafist. Het gaat namelijk niet om de benamingen die wij onszelf of elkaar opplakken, maar het gaat om de inhoud van deze Boodschap en of wij ons daarin kunnen vinden.
Van Imam Aboe Ismail op verzoek van Marokko.nl
5 december 2015