Vraag 16:
Wij zouden graag, in het kort, willen weten wat Imaan betekent met de zuilen ervan?
Antwoord:
Imaan heeft twee betekenissen. Taalkundig, namelijk; het erkennen van en het geloven in iets. En een religieuze betekenis, namelijk; het erkennen en tegelijkertijd aanvaarden en zich onderwerpen. In religieus opzicht is het niet voldoende om slechts datgene te erkennen waarin men dient te geloven, er zal ook sprake moeten zijn van aanvaarding en onderwerping.
Bijvoorbeeld: Wanneer een persoon zou erkennen en weet dat Mohammed de Boodschapper is van Allah, maar weigert datgene te aanvaarden waarmee hij is gekomen en niet bereid is zich aan zijn bevel te onderwerpen, dan is hij geen gelovige. Vandaar dat je veelgodenaanbidders kunt aantreffen die erkennen dat Mohammed een Boodschapper is van Allah, maar zich niet aan zijn voorschriften onderwerpen en daarentegen het geloof van hun volk blijven aanhouden. Deze vorm van erkenning zal hen dan ook niet baten zolang dit niet gepaard gaat met de vereiste aanvaarding en onderwerping.
De religieuze betekenis van Imaan is dus specifieker dan de taalkundige betekenis hiervan. Soms komt het ook voor dat de religieuze betekenis van Imaan algemener is dan de taalkundige betekenis. Zo valt het gebed, religieus gezien, onder de term Imaan. Allah zegt namelijk:
“En het betaamt Allah niet dat Hij jullie Imaan verloren zal doen gaan. Waarlijk Allah is zeker Genadig, Meest Barmhartig voor de mens.”
(Soerat al-Baqarah: 143)
In dit vers staat Imaan voor het gebed dat richting Bayt ul-Maqdis (Jeruzalem) werd verricht. Taalkundig valt dit echter niet onder de betekenis van Imaan, omdat het hier een uiterlijke daad betreft en Imaan taalkundig staat voor innerlijke zaken. Als wij dus Imaan vanuit een religieus opzicht willen verklaren, dan zullen wij moeten zeggen dat dit het volgende betekent: de erkenning die gepaard gaat met aanvaarding en onderwerping. Als dit niet het geval is, dan kunnen wij, religieus gezien, niet van Imaan spreken.