De man die negenennegentig moorden pleegde

12550

Aboe Sacid al-Khoedriy overlevert dat de Profeet (vrede zij met hem) zei: “Onder hen die voor jullie waren, leefde een man die negenennegentig mensen had vermoord. Hij vroeg naar de meest geleerde persoon op aarde en werd vervolgens verwezen naar een monnik. Hij kwam daarop bij hem aan en vertelde hem dat hij negenennegentig mensen had vermoord en of het mogelijk was voor hem om hiervoor alsnog berouw te tonen. De monnik antwoordde: ,,Nee!” Hierop vermoorde de man hem om hiermee het totaal op honderd te brengen. Daarna vroeg hij (wederom) naar de meest geleerde persoon op aarde en werd vervolgens verwezen naar een geleerde man. Hij vertelde dat hij honderd mensen had vermoord en of het mogelijk was voor hem om hiervoor alsnog berouw te tonen. De geleerde antwoordde: ,,Jazeker! Wie kan jou van berouw weerhouden? Vertrek daar en daar naartoe, (je zult) daar mensen vinden die Allah, de Verhevene aanbidden en aanbid Allah samen met hen en keer niet terug naar jouw land, want waarlijk, het is een slecht land. Hij vertrok daarop en toen hij halverwege was, werd hij getroffen door de dood en de engelen van de genade en die van de bestraffing begonnen onderling over hem te redetwisten. De engelen van de genade zeiden: ,,Hij is berouwvol en met een open hart tot Allah, de Verhevene gekomen. Terwijl de engelen van de bestraffing daarop antwoordden: ,,Waarlijk, hij heeft nooit iets goeds gedaan.” Daarop kwam een engel in de gedaante van een mens, die zij als arbiter aanstelden. Hij zei: ,,Meet de afstand tussen de beide landen en bij welk van de twee hij het dichtstbij is, hij behoort tot dat land.” Er werd gemeten en hij bleek dichterbij het land te zijn waarnaar hij was vertrokken, waarop de engelen van de genade zijn ziel meenamen.” (al-Boechari en Moeslim)

In een andere correcte overlevering: “Allah gaf opdracht aan het ene land om verder te gaan liggen en aan het andere om dichterbij te komen en zei vervolgens: ,,Meet de afstand tussen beide landen. Zij (de engelen) vonden hem toen met een spanwijdte van een hand dichter bij het land naar welke hij was vertrokken, waarop hij werd vergeven.”