De Niqab: Wel of niet van de Islam?

24128

Zoals aangekondigd treedt per 1 augustus in Nederland de wet gedeeltelijk verbod gezichtsbedekkende kleding in. Dit verbod is ongetwijfeld een inbreuk op het geloof van vele moslima’s en een schending van het recht op vrijheid van godsdienst. Er zijn echter een hoop moslims die dit laatste niet helemaal schijnen te begrijpen. Zij verkeren namelijk in de illusie dat de Niqab niets van doen heeft met de Islam en dit slechts een gewoonte en traditie is die overgewaaid is uit het Midden-Oosten.

Door de eeuwen heen heerst er een theologische discussie onder de geleerden over het bedekken van het gezicht. Zo stelt een groep geleerden dat het hier gaat om een religieuze plicht, terwijl anderen de mening toegedaan zijn dat het (in beginsel) niet verplicht is. Allah zegt:

“O Profeet (Mohammed), zeg tegen jouw echtgenotes en jouw dochters en de echtgenotes van de gelovigen dat zij hun Djilbaabs (d.w.z. hun gewaden) over zich heen dienen te laten hangen.”[1]

(Soerat al-Ahzaab: 59)

De grote metgezel ʿAbdoellah ibn ʿAbbaas zegt hierover: “Allah beveelt de gelovige vrouwen om hun gezichten vanaf hun hoofden middels de Djilbaab te bedekken en slechts één oog te tonen op het moment dat zij de behoefte hebben om hun huizen te verlaten.”

(Tafsier atTabarie)

Ook zegt ʿAa’ishah, de moeder der gelovigen: “De ruiters waren gewoon om ons te passeren, terwijl wij ons in het gezelschap bevonden van de Boodschapper van Allah (vrede zij met hem) in staat van al-Ihraam. Wanneer zij ons naderden zou eenieder van ons de Djilbaab van haar hoofd over haar gezicht laten hangen. Zodra zij dan waren gepasseerd, ontblootten wij onze gezichten weer.”

(Aboe Daawoed en Ahmad)

Ook zegt ze: “Moge Allah de vrouwen van de eerste Moehaadjirien genadig zijn. Nadat Allah openbaarde: “…en laat hen hun sluiers over zich heen slaan.” (24: 31), scheurden zij (iets van) hun sluiers en bedekten zichzelf hiermee.”

(al-Boekhaarie)

Ibn Hadjar zegt: “Met de woorden: ‘bedekten zichzelf’, wordt gedoeld op het bedekken van het gezicht.”

(Fath ul-Baarie)

Het bedekken van het gezicht was tot een poos terug dan ook eerder norm dan een uitzondering op de regel. Aboe Haamid al-Ghazaalie zegt: “Door de tijd heen is het zo geweest dat de mannen hun gezichten tonen en de vrouwen naar buiten gaan met hun gezichten bedekt.”

(Ihyaa ʿOeloem ud-Dien)

Ook zegt Ibn Hadjar al-ʿAsqalaanie: “…de praktijk was dat het voor de vrouwen toegestaan is om de moskeeën en markten te bezoeken en om te reizen, terwijl zij hun gezichten bedekken. Dit zodat de mannen hen niet zien.”

(Fath ul-Baarie)

Kortom, het bedekken van het gezicht is een symbool en uiting van geloof. De bewering dat het bedekken van het gezicht geen enkele grondslag heeft binnen het geloof, is dus ongefundeerd. Niemand van de geleerden heeft dit door de eeuwen heen ooit geroepen. Allen zijn ze het er unaniem over eens dat het op z’n minst aanbevolen is om het gezicht te bedekken, en dat dit een vorm is van aanbidding waarmee de moslima haar Schepper tevreden stelt.

Team al-Yaqeen

[1] interpretatie van de betekenissen van de Koran, van Aboe Ismail en studenten.