Een
bekende Britse schrijfster heeft haar wens honderd jaar geleden opgeschreven
die als artikel in een krant werd gepubliceerd, zij schreef: “Het is beter
en minder schadelijk dat onze vrouwen als dienstmeisjes bij iemand thuis
werken dan dat zij in fabrieken aan het werk worden gezet alwaar zij haar
elegantie voorgoed verliest. Oh, was ons land maar als dat van de moslims.
Daar waar nog altijd schaamte, kuisheid en puurheid te vinden is. Jazeker,
het is een schande dat Engeland haar vrouwen tot het toonbeeld van
zedeloosheid heeft gemaakt, door hen te veel te laten mengen met mannen. Wat
is er toch met ons? Waarom verlangen we niet naar datgene wat de vrouw in
staat stelt om werk te verrichten wat in overeenstemming is met haar
natuurlijke aanleg, zoals het huishouden en dat wij het mannenwerk overlaten
aan de mannen, dit om de  eer
van de vrouw te redden?”

De wens
van een Franse vrouw is mij door een moslimarts in Frankrijk verteld. Dit
was in de maand Ramadan in het jaar 2000. Toen één van zijn vrouwelijke
collega’s, een christelijke Franse arts, hem vroeg naar de toestand van
zijn gesluierde moslimvrouw, hoe zij haar dag thuis doorbracht en wat haar
dagelijkse programma is.

Hij
antwoordde: “Als zij ’s ochtends wakker wordt, maakt zij alles in orde
voor de kinderen die naar school moeten. Vervolgens keert zij terug naar bed
om door te slapen tot een uur of negen, tien. Dan staat zij op om het
huishouden te doen en wat later begint zij met het voorbereiden van het eten.

Toen vroeg
zij hem: “Wie onderhoudt haar dan, als zij niet werkt?”

De arts
zei: “Ik!”

Zij vroeg:
"En wie koopt dan voor haar haar benodigdheden?”

Hij
antwoordde: “Ik koop voor haar alles wat zij wil.”

Toen vroeg
zij verbaasd: “Koop jij alles voor jouw vrouw?!”

Hij
antwoordde: “Jazeker!”

Zij vroeg:
"Koop jij zelfs goud voor jouw vrouw?!”

Hij zei:
"Jazeker!"

Zij zei:
“Dan is jouw vrouw mijns inziens een koningin!!"

De
arts zwoer bij Allah dat die vrouwelijke arts hem vertelde dat zij bereid
was van haar man te zullen scheiden onder de voorwaarde dat de moslimarts
met haar zou trouwen. Zij was bereid om het artsenberoep op te geven en
thuis te blijven zoals de moslimvrouw. Dat was nog niet alles, zij was zelfs
bereid om zijn tweede vrouw te zijn, onder voorwaarde dat
zij thuis mag blijven.