Het belang van Tawhied ul-Asmaa’ was Sifaat

8029
Vraag 9:
Wij zouden graag extra verduidelijking willen hebben over de laatste categorie van de verschillende categorieën van Tawhied, namelijk Tawhied ul-Asmaa’ was Sifaat?
Antwoord:
In werkelijkheid is het zo dat het zelfs wenselijk is om over deze categorie van Tawhied, namelijk Tawhied ul-Asmaa’ was Sifaat, uit te wijden gezien het belang ervan. Vanwege deze categorie van Tawhied is de Islamitische gemeenschap opgesplitst in vele groeperingen. De Salaf en hun volgelingen werden daarentegen met de gratie van Allah geleid naar de Waarheid, daar waar anderen van deze Waarheid verstoken bleven. En Allah leidt naar het rechte Pad wie Hij wil.
Wat betreft deze categorie van Tawhied heeft één belangrijke basisregel reeds de revue gepasseerd, namelijk de plicht om datgene te bevestigen wat Allah voor Zichzelf bevestigt en wat de Profeet (vrede zij met hem) aan Namen en Eigenschappen voor Hem bevestigt, letterlijk, zonder verdraaiing, buitenwerkstelling, toekenning van hoedanigheden of stelling van vergelijkingen hieraan. Om dit te verduidelijken hebben wij een voorbeeld gegeven wat betreft de Namen van Allah en een voorbeeld wat betreft de Eigenschappen van Allah, namelijk de Eigenschap van Allah’s beide Handen. Wat betreft de Namen van Allah hebben wij gezegd dat het verplicht is te geloven dat de Namen die Allah Zichzelf toekent ook werkelijk Zijn Namen zijn, dat wij de bijbehorende Eigenschappen van deze Namen dienen te bevestigen en ons dienen te vergewissen van de betekenis van de Eigenschap die voortvloeit uit deze Namen.
Ook hebben we aangegeven dat wij dienen te geloven in de Eigenschappen die Allah aan Zichzelf toekent, ook dit dient letterlijk aangenomen te worden. Als voorbeeld hiervan hebben wij de Handen van Allah genomen. Allah heeft namelijk twee Handen aan Zichzelf toegekend en dit dient letterlijk te worden verstaan, maar het is ons in geen enkel opzicht toegestaan om deze Handen met die van zijn schepselen te vergelijken of een hoedanigheid hieraan toe te kennen. Want dit is in strijd met de volgende woorden van Allah (interpretatie van de betekenis):
“Niets is aan Hem gelijk en Hij is de Alhorende, de Alziende.”
(Soerat ash-Shoeraa: 11)
Ook staat dit gelijk aan ongehoorzaamheid aan het volgende vers (interpretatie van de betekenis):
“Kent daarom geen gelijken toe aan Allah.”
(Soerat an-Nahl: 74)
Wat betreft het toekennen van hoedanigheden, hierop staat een verbod, want Allah zegt (interpretatie van de betekenis):
“Zeg: ,,Mijn Heer heeft slechts verdorvenheden, hetzij openlijk of in het geheim verboden en de zonde en de wederrechtelijke vergrijping en dat jullie deelgenoten toekennen aan Allah, waarvoor Hij geen gezag heeft nedergezonden en dat jullie over Allah zeggen, wat jullie niet weten.”
(Soerat al-Acraaf: 33)
Ook zegt Allah (interpretatie van de betekenis):
“En volgt niet datgene waarvan jij geen kennis bezit. Voorwaar, het oor, oog en het hart – al deze zullen worden ondervraagd.”
(Soerat al-Israa’: 36)
Een ander voorbeeld wat betreft de Eigenschappen van Allah is het Zich verheffen boven de Troon door Allah (al-Istiwaa’). Deze Eigenschap kent Allah op zeven verschillende plaatsen in Zijn Boek aan Zichzelf toe. Taalkundig kan het woord Istiwaa’, wanneer dit gepaard gaat met het voorzetsel boven (calaa), slechts één ding betekenen, namelijk; het zich verheffen of verhogen. In het licht hiervan zal vers vijf van Soerat TaaHaa de volgende betekenis moeten hebben (interpretatie van de betekenis): “De Meest Barmhartige heeft Zich verheven boven Zijn Troon.” Dit op een wijze die Hem betaamt. Deze verheffing dient letterlijk opgevat te worden. Hij heeft Zich dus verheven boven Zijn Troon op een manier die Zijn Majesteit schikt en die in niets te vergelijken is met het zich verheffen door iemand op bijvoorbeeld zijn bed, rijdier of vaartuig, zoals Allah aangeeft in het volgende vers (interpretatie van de betekenis):
“En Die voor jullie de schepen en het vee heeft gemaakt waarop jullie kunnen rijden, opdat jullie je zullen verheffen op hun ruggen en dan de gunst van jullie Heer gedenken.”
(Soerat az-Zoekhroef: 12-14)
Een grove fout begaat hij die zegt dat Istiwaa’ ‘Istilaa’ (veroveren) betekent. Dit is namelijk het verdraaien van de werkelijke betekenis en in strijd met datgene waarover consensus heerste onder de metgezellen en degenen die hen in goedheid volgden. De gevolgtrekkingen die voortvloeien uit deze valse betekenis zijn absoluut onwaar en kunnen door een gelovige nooit toegekend worden aan Allah. De Koran is zonder twijfel in het Arabisch geopenbaard, zoals Allah bevestigd (interpretatie van de betekenis):
“Waarlijk, Wij hebben Hem als een Arabische Koran gemaakt, opdat jullie zullen begrijpen.”
(Soerat az-Zoekhroef: 3)
En (interpretatie van de betekenis):
“Met Hem (de Koran) daalde de Getrouwe Geest (Djibriel) neer, op jouw hart (O Mohammed), opdat jij tot de waarschuwers behoort. In een duidelijke Arabische taal.”
(Soerat ash-Shoecaraa: 193-195)
Taalkundig kan ‘al-Istiwaa’ calaa’ geen andere betekenis hebben dan verheffing en verhoging. En wanneer wij deze met Istilaa’ gaan vertalen, dan wijken wij af van de Arabische betekenis van dit woord. Voeg daaraan toe dat de vrome voorgangers overeenstemming hebben bereikt over deze betekenis en geen van hen is hiervan afgeweken in hun boekwerken. Het is namelijk zo dat wanneer een uitspraak in de Koran en de Soennah vermeld staat en geen van de Salaf afweken van de ogenschijnlijke betekenis hiervan, het aan ons is om de oorspronkelijke betekenis aan te houden.
Vandaar dat wanneer iemand tegen ons zou zeggen: “Hebben jullie een duidelijk bewijs waaruit blijkt dat de Salaf ‘Istawaa’ met verheffing uitlegden?” Dan zeggen wij: “Jazeker, en trouwens al was hiervoor geen bewijs, zelfs dan dient men altijd de oorspronkelijke Arabische betekenis van een uitspraak die gedaan wordt in de Koran of de Soennah te hanteren.”
De valse voortvloeisels die inherent verbonden zijn aan de vertaling van het woord ‘Istiwaa’ met Istilaa’ is dat de Troon pas op een later tijdstip aan Allah is gaan toebehoren en daarvoor eigendom was van een ander. Want als wij van deze betekenis uitgaan, dan zal het onderstaande vers als volgt geïnterpreteerd worden:
“Waarlijk, jullie Heer is Allah, Degene Die de hemelen en de aarde in zes dagen heeft geschapen, vervolgens veroverde Hij de Troon.”
(Soerat al-Acraaf: 54)
Een andere valse voortvloeisel welke schuilt in het woord Istilaa’ is dat deze vertaling de volgende uitdrukking legitimeert, namelijk: “Allah heeft de aarde en al Zijn schepselen veroverd.” En dit is ongetwijfeld een valse uitdrukking die niet bij Allah past. Concluderend kunnen wij zeggen dat het vertalen van het woord Istiwaa’ (verheffing) met Istilaa’ (verovering) twee valsheden impliceert:
1. Het verdraaien van de betekenis van het woord.
2. Het beschrijven van Allah op een wijze Die Hem misstaat.