Het is mogelijk dat een persoon in het westen een grotere beloning ontvangt van Allah dan degenen die in Islamitische landen leven. Waarom? Omdat het een persoon in het westen vaak meer moeite kost om zich vast te klampen aan de Islam.
Een voorbeeld hiervan is het volgende: in veel Islamitische landen kent het belijden van het geloof en het vasthouden aan de voorschriften ervan geen belemmeringen. Terwijl in westerse landen soms dit wel het geval is. Zo moet bijvoorbeeld een moslima veel geduld hebben en sterk zijn om haar hoofddoek altijd en overal te dragen. Een moslim die zijn baard laat staan, moet meestal opboksen tegen een muur van vooroordelen. Ook het verrichten van het gebed op school of werk gaat niet altijd zonder slag of stoot. Het overbruggen van dit alles kost ontzettend veel geduld en volharding, en dus is de beloning groter.
Dit is gelijk aan wat Sheikh ul-Islaam (ibn Taymiyah) zei: “Als een rampspoed de moslims overkomt in een niet-moslimland, dan is dit (vaak) het gevolg van hun eigen zonden. Om deze reden vinden we dat de moslims die zich vastklampen aan de Islam in niet-moslimlanden een tevreden gevoel ervaren (aan het zich vastklampen aan het geloof) en sterker en standvastiger zijn in hun geloof. Dit in zoverre dat als de veelgodenaanbidders en de mensen van het Boek de praktiserende en standvastige moslim zien, zij deze persoon eren en respecteren. Zij realiseren zich en scheiden de daden (en ware Islam) van datgene dat wordt verricht (aan onachtzaamheid of zonde) door sommige die beweren moslims te zijn, maar (in werkelijkheid) niets van doen hebben met de Islam. In feite heeft dit erin geresulteerd dat zij respectvol omgaan met hen (en met de Islam).”
(Madjmoec Fataawa; boekdeel 18, blz. 292-293)
Bovendien, als men kijkt naar het leven van de Profeet (vrede zij met hem), dan ziet men dat de situatie in Mekka anders was dan in Medina. In Mekka werden de moslims gemarteld en gedwongen om de Islam te verlaten. Desondanks bleven zij standvastig door geduldig te zijn en hielden zij voortdurend de Beloning en Gelukzaligheid voor ogen die zij van Allah in ruil voor hun geduld zouden verkrijgen. In de periode in Medina lag de nadruk echter meer op de regelgeving en de aanmoediging tot daden en de Dacwah.
Gebaseerd op een lezing van Sheikh Sacd ibn Naasir ash-Shathrie