Ik wil in dit artikel de baten weergeven van deze bescheiden kennis genaamd Moestalah ul-Hadieth (Hadieth wetenschappen). Ook wil ik de effecten benoemen die deze wetenschap heeft gehad op de goddelijke Openbaringen, de historische wetenschap en andere soorten wetenschappen die hieruit zijn voortgekomen en hierop bouwen.
De eerste generatie moslims droeg grote zorg voor het memoriseren van de ketens van overleveringen in hun openbaring van het Boek en de Soennah. Zij deden dit zoals geen enkele andere generatie voor hen dit deed. Zij memoriseerden de Koran en overleverden iedere zin, woord of letter van de Boodschapper van Allah (vrede zij met hem). Zij droegen dit in hun harten en bevestigden dit in pagina’s van geschriften waarin zij dit uitvoerig tot in detail beschreven. Zij memoriseerden ook iedere uitspraak, daad en goedkeuring van hun Profeet (vrede zij met hem). Hij was een leraar gezonden door zijn Heer, uitlegger van de Openbaringen van zijn Heer en bevelhebber van Zijn Religie. Alle uitspraken, daden en goedkeuringen van de Profeet zijn een uitleg van de Koran. Hij (vrede zij met hem) is de onfeilbare Boodschapper en het goede voorbeeld.
Allah, de Verhevene, beschrijft de Profeet in het volgende vers (interpretatie van de betekenis):
“Hij spreekt niet uit begeerte. Het is niets anders dan een Openbaring die aan hem geopenbaard is.”
(Soerat an-Nadjm: 3-4)
Ook zegt Allah hierover (interpretatie van de betekenis):
“(Wij zonden hen) met duidelijke (Tekenen)en de Zaboer. En Wij deden aan jou de Vermaning (de Koran)neerdalen om aan de mensen duidelijk te maken wat aan hen neer gezonden is. En hopelijk zullen zij nadenken.”
(Soerat an-Nahl: 44)
Ook zegt Allah (interpretatie van de betekenis):
“Voorwaar, de Boodschapper van Allah is voor jullie een goed voorbeeld: voor wie op (de beloning van)Allah en de Laatste Dag hoopt, en voor wie Allah veelvuldig gedenkt.”
(Soerat al-Ahzaab: 21)
cAbdoellaah ibnoe cAmr Ibn ul-cAas was gewoon om alles op te schrijven wat hij hoorde van de Boodschapper van Allah. Toen Qoeraysh hem verbood dit te doen, vernam de Profeet dit. Hij zei vervolgens: “Schrijf, want bij Degene in Wiens Handen mijn ziel is, niets is van mij afkomstig behalve de Waarheid.”
(Ahmad, Aboe Dawoed en al-Haakim)
De Profeet gaf het algemene bevel aan de moslims tijdens de afscheidsbedevaart om de mensen over hem te vertellen. Hij zei: “Laat de aanwezige de afwezige informeren. Het kan zijn dat degene die gedoceerd wordt meer opmerkzaam is dan de ander.”
(Fath ul-Baarie, boekdeel 1, blz.46)
De Profeet zei ook in een andere overlevering: “Laat de aanwezigen de afwezigen informeren. Het kan zijn dat degene die gedoceerd wordt behoedzamer is dan degene die het zelf direct heeft vernomen.”
(Fath ul-Baarie, boekdeel 3, blz.459)
De moslims begrepen dat dit een verplichting was die op hen rust. Zij memoriseerden alles over de Profeet en zij handelden hier zelf ook naar. Zij gingen tot het uiterste om deze zaak te vervullen en om aan dit vertrouwen te voldoen. Zij namen Ahaadieth (overleveringen) van hem. Zowel de bekende (Mashhoer) Ahaadieth als de Ahaadieth met authentiek gevestigde ketens van overleveringen. Volgens de geleerden wordt dit een Sahieh (authentieke) Hadieth of een Hasan (goede) Hadieth genoemd.
De Hadieth-geleerden hebben hun uiterste best gedaan om ervoor te zorgen dat zij alle overleveringen van de Profeet verzameld hadden, zelfs als deze niet authentiek waren. Vervolgens streefden zij ernaar om iedere Hadieth te verifiëren en hierbij iedere letter mee te nemen die was overgeleverd van de Profeet. Zij waren kritisch op de voorwaarden en overleveringen en waren extreem zorgvuldig in het citeren van zijn woorden.
Wanneer zij een kleine twijfel hadden over de overleveraars karakter in zijn biografie, die van invloed zou kunnen zijn op zijn betrouwbaarheid, dan werd de Hadieth zwak verklaard, aldus de mensen van kennis. Wanneer de geleerden twijfels hadden over de waarachtigheid van een overleveraar en zij bijvoorbeeld wisten dat hij wel eens een leugen had verteld, dan werd deze overlevering geschrapt en gezien als gefabriceerd en of als leugen. Ook als een persoon niet specifiek bekend stond als iemand die leugens vertelt tijdens het overleveren van een Hadieth en er een kans bestond dat hij de waarheid sprak werd deze overlevering toch niet aangenomen.
De Hadieth-geleerden verifieerden de memorisatie van elke overleveraar en legden zijn overlevering naast andere overleveringen om deze te vergelijken. Als zij veel fouten aantroffen in de memorisatie van een overleveraar werd zijn overlevering als zwak verklaard. Zelfs als hij niet gediskwalificeerd was in zijn karakter of in zijn waarachtigheid. De geleerden vreesden dat iemand met een dergelijk geheugen wellicht onbetrouwbaar kon zijn in zijn overleveringen.
De geleerden stelden fundamentele principes samen die vereist waren voor de acceptatie van een Hadieth. Dit zijn de basisprincipes geworden waarop deze tak van wetenschap zich stoelt. Zij hebben hun uiterste best gedaan om dit te verfijnen met een zo nauwkeurig mogelijk menselijk onderzoek.
Dit alles deden zij zodat hun geloof behouden bleef. Deze opgerichte fundamenten werden de gezondste, beste en meest verfijnde voor het bevestigen van historische verslagen. Desondanks werden deze fundamenten in latere tijden door de meeste mensen veracht. Maar dit is slechts vanwege hun gebrek aan de juiste kennis en of de verduidelijking hiervan.
Sheikh Ahmad Shaakir (al-Baacith ul-Hathieth Sharh Ikhtisaar cOeloem ul-Hadieth, blz. 13-16)