At-Taraawieh is het gezamenlijk staan in het gebed gedurende de nachten van Ramadan en dit begint na het ʿIshaa’-gebed en kan tot aan het Fadjr-gebed verricht worden. De Profeet (vrede zij met hem) spoorde ook aan tot het staan in de (nachten van) Ramadan door te zeggen: “Wie (in gebed) staat gedurende (de nachten van) Ramadan uit geloof (in Allah) en rekenend (op de Beloning van Allah), zijn voorgaande zonden zullen hem vergeven worden.”
(al-Boekhaarie)
ʿAa’ishah (moge Allah met haar tevreden zijn) overlevert dat de Profeet een nacht voorging in het (Taraawieh) gebed. Dit deed hij ook de daarop volgende nacht waarop het drukker werd. De derde of vierde nacht kwamen ze ook bij elkaar (voor het Taraawieh-gebed), maar de Profeet kwam niet opdagen waarop hij hen op de volgende ochtend informeerde: “Ik heb jullie gezien, maar het enige wat mij tegenhield, was de vrees dat het (Taraawieh-gebed)verplicht voor jullie zou worden gemaakt.” (En dit in de maand Ramadan).
De Soennah is dat je het houdt bij elf gebedseenheden en om de twee gebedseenheden komt met at-Tasliem (het zeggen van as-Salaamoe ʿalaykoem wa Rahmatoellaah, ter beëindiging van het gebed). Dit omdat ʿAa’ishah werd gevraagd over het (Taraawieh) gebed van de Profeet in de maand Ramadan. ʿAa’ishah antwoordde: “Hij (de Profeet) verrichtte niet meer dan elf gebedseenheden in de maand Ramadan en ook niet daarbuiten.
(al-Boekhaarie en Moeslim)
En in al-Moewatta’ van Imam Maalik overlevert Mohammed bin Yoesoef – en hij is als betrouwbaar geclassificeerd – via as-Saa’ib bin Yazied die (op zijn beurt) een metgezel is dat ʿOmar bin ul-Khattaab aan Oebay bin Kaʿb en Tamiem ad-Daarie beval om de mensen voor te gaan (in het Taraawieh-gebed) met elf gebedseenheden.
Maar als er meer dan elf gebedseenheden worden verricht is daar niets mis mee. Want de Profeet werd gevraagd over het nachtgebed waarop hij zei: “(Het nachtgebed is) twee, twee (gebedseenheden) en als iemand van jullie het ochtendgebed vreest (te halen alvorens hij klaar is met zijn nachtgebeden) laat hem dan afsluiten met één gebedseenheid.”
(al-Boekhaarie en Moeslim)
Het handhaven op het aantal waarmee de Soennah is gekomen, de zorgvuldigheid en lengte (van het gebed) – welke niet tot last voor de mensen moet zijn – is de beste en meest complete manier.
Maar wat sommige mensen doen door zich onnodig te haasten, druist in tegen wat voorgeschreven is. En als dit leidt tot een tekortkoming van een verplichting (in het gebed) of een zuil, maakt dit het gebed ongeldig.
Vele imams zijn niet zorgvuldig tijdens het Taraawieh-gebed, en dit is een fout van hun. Een imam bidt niet alleen voor zichzelf, maar hij verricht het gebed voor zichzelf en anderen. Hij is als een voogd (over de mensen) en dient het beste te doen. De geleerden zeggen dat het afkeurenswaardig is voor de imam om zich te haasten in zoverre dat de Ma’moemien (d.w.z. degene die achter de imam bidden) worden weerhouden van het verrichten van hun verplichtingen (in hun gebeden).
Ook dienen de mensen waakzaam te zijn over het Taraawieh-gebed en dit niet te verwaarlozen door van de ene moskee naar de andere te gaan. Want wie met de imam Qiyaam (het vrijwilige nachtgebed) verricht totdat hij vertrekt, voor hem wordt er geschreven alsof hij de hele nacht heeft gebeden, zelfs als hij daarna gaat slapen (na Taraawieh).
Sheikh Mohammed ibn Saalih al-ʿOethaymien