Alle lof zij Allah en vrede en zegeningen zij met de Boodschapper van Allah, diens familie en metgezellen. Voorts…
De Islamitische geleerden worden gezien als de erfgenamen van de Profeten. Zij vervullen de functie van de Profeten door de mensen enerzijds in te lichten over wat hen schaadt en anderzijds voor hen het pad naar leiding te verlichten. De behoeften die de mensen hebben aan de geleerden is dringender dan hun behoeften aan eten, drinken en zelfs lucht waarmee hun leven in stand wordt gehouden. Het in stand houden van je religie verdient namelijk de voorkeur boven het in stand houden van je lichaam. Gesteld kan worden dat de invloed die zij (d.w.z. de geleerden) uitoefenen op de gemeenschap vergelijkbaar is met een gids die zijn karavaan de weg leidt.
Met het respecteren van deze groep mensen respecteert men impliciet hetgeen wat zij met zich meedragen (aan kennis), zonder hierbij te vervallen in enige vorm van laksheid of extremisme. Als zij een fout maken – waar niemand van hen overigens van gevrijwaard is – dan dient de kritiek die geuit wordt opbouwend te zijn. Het doel hierachter moet zijn om verbetering aan te brengen en niet om zaken kapot te maken of leedvermaak.
De blik van afschuw
Velen die kritiek leveren op de geleerden hebben als hobby de waardigheid van deze groep mensen te schenden. Zodra zij een fout begaan – mocht het daadwerkelijk een fout zijn – dan wordt hier op geen enkele wijze een interpretatie aan gegeven, noch worden excuses geaccepteerd. Verderf op gebied van politiek, maatschappij, onderwijs, ethiek en dergelijke is altijd door toedoen van deze geleerden die onmiddellijk aangewezen worden als zondebok. Wanneer zij zich hierover uitlaten, dan is het allemaal door toedoen van hun woorden en wanneer zij zwijgen, dan is hun stilzwijgen de oorzaak van alles. Deze blik van afschuw die de tekortkomingen blootlegt en opblaast, heeft altijd die ene geleerde op het oog die in al zijn doen en laten in het vizier wordt gehouden.
Wanneer hij lacht wordt er gezegd: “Hoe kun je lachen terwijl de Oemmah afgeslacht wordt?”
Wanneer hij fronst wordt er gezegd: “Jij houdt de mensen op deze wijze op afstand, wat een kwalijke zaak!”
Wanneer hij zich uitlaat over politieke kwesties wordt er gezegd: “Je begeeft je op een moeras dat niet verandert. Hoe kun jij je op dit gebied begeven?”
Wanneer hij zich afzijdig houdt van politieke kwesties wordt hij aangemerkt als een geleerde die slechts kennis bezit over de regelgevingen van menstruatie en kraambloeding.
Wanneer hij bij elke hedendaagse kwestie die zich voordoet een fatwa uitvaardigt, wordt er gezegd: “Hij is makkelijk in het uitvaardigen van fatwa’s.”
Wanneer hij zwijgt wordt er gezegd: “Hij heeft de moslims die hem momenteel nodig hebben bedrogen.”
Wanneer hij zich uitlaat over een ʿAqiedah kwestie wordt er gezegd: “Waarom doe jij geschillen tussen de moslims en de islamitische sektes weer herleven, terwijl deze geschillen allang al niet meer bestaan?”
Wanneer hij spreekt over iets anders dan ʿAqiedah wordt er gezegd: “Sheikh, at-Tawhied gaat voor op alles.”
Wanneer hij gebruik maakt van de hedendaagse communicatiemiddelen in het verkondigen van zijn boodschap wordt er gezegd: “Dit is kinderlijk en hiermee imiteer je de ongelovigen.”
Wanneer hij consistent blijft doorgaan met het verzorgen van zijn lessen op de traditionele wijze wordt er gezegd: “Deze persoon is onbuigzaam als een harde rots.”
Iedereen tevreden stellen is een onmogelijke opgave!
Eén van de voortreffelijkheden van de Islam is dat deze geen hiërarchie kent, zoals die geldt binnen de christelijke kerk waarbij de priester het alleenrecht heeft om te spreken over geloofskwesties. Wel wordt als voorwaarde gesteld dat degene die over geloofskwesties spreekt, weet heeft van zaken en onderlegd is alvorens hij spreekt. Als dit zo is, wat weerhoudt deze “critici” ervan om kennis te gaan vergaren om vervolgens de hoogste functies (binnen het geloof) te bekleden en datgene te realiseren wat deze geleerden niet hebben kunnen verwezenlijken?
De geleerden zijn niet feilloos. Zodra zij een zonde of misstap begaan, dient deze niet opgeblazen en gedramatiseerd te worden om hen vervolgens door het slijk te halen. En weet dat de geleerden het resultaat zijn van hun omgeving: Zoals jullie zijn, zullen de geleerden zijn.
Sheikh dr. al-Bashier ʿIsaam al-Moeraakoeshie
(bron: artikel ‘Waar zijn de geleerden’)