Het einde weer nabij
Wat zal de meerderheid van ons denken? Zullen ze opgelucht zijn dat we al over de helft van deze vermoeiende maand zitten, of zullen ze vol verdriet de laatste dagen zo goed mogelijk besteden en verlangen naar de volgende maand?
Vele moslims zien de maand Ramadan helaas als een vermoeiende, nutteloze, en hongerige maand. Ze vasten enkel omdat het in de opvoeding meegebracht is, of omdat het bijvoorbeeld moet. Velen van ons weten helaas niet wat voor waarde en essentie deze prachtige maand heeft. Maar ondanks de onwetendheid over deze mooie maand, ervaren vele moslims (zowel sterke als de zwakke) deze maand als een rustgevende maand, waarin de familiebanden weer versterkt worden en waarbij heel de moslim-oemma een hechte groep is. Allah zegt (interpretatie van de betekenis):
“O jullie die geloven! Het vasten is jullie voorgeschreven, net zoals het degene voor jullie was voorgeschreven, opdat jullie Godvrezend mogen worden.”
(Soerat al-Baqarah: 183)
De bekende Aayah die we vast al tig keren hebben gelezen/gehoord. Hier lezen we dat de reden dat wij moeten vasten is, opdat wij Godsvrees zullen krijgen. Maar velen van ons merken dat dit na deze maand lijkt te verdwijnen. Is ons vasten wel geaccepteerd? Hebben wij wel goed genoeg ons best gedaan?
Zodra de Ramadan weer voorbij is, gaan de deuren van de Hel weer open, en de Shayatien delen weer gratis de influisteringen inclusief de zonden uit. Staan wij hier op te wachten? Ik dacht het niet!
Veel mensen denken alleen een Ramadanmoslim te hoeven zijn, en na deze maand weer terug te keren naar hun verdorven ziel waar ze naar verlangen. Maar zo gaat dat natuurlijk niet! Een goed mens is niet alleen nodig in deze bijzondere maand, maar ook belangrijk in al die andere maanden waarin je leeft. Goede mensen zijn altijd nodig om rust en vrede te mogen ervaren op aarde.
Ik kom in deze column niet met teveel Islamitische uitspraken of Korancitaten. We houden het op het zuivere, nuchtere verstand; wat normaal is en hoort te zijn.
Het probleem ligt denk ik erg aan de intentie. Willen wij ons wel aan de Geboden van Allah houden? Ons verlangen is te sterk om ons hieraan over te geven. Dit maakt alles moeilijk en onzuiver. Dit zou waarschijnlijk de voornaamste reden zijn dat wij deze maand niet succesvol eindigen.
Het Suikerfeest breekt aan, schaap wordt geslacht. En feest vieren! Feest omdat het voorbij is, omdat we ons mogen belonen om het feit dat we een hele maand ongezond hebben geleefd, of omdat we deze prachtige maand mee hebben mogen maken? En misschien wel voor de laatste keer? Want zoals we allemaal weten; deze maand is de maand van vergiffenis, die reikt tot aan het zicht dat wij niet kunnen bezichtigen.
Beseffen wij eigenlijk wel? Sommige momenten, wanneer er iemand komt te overlijden misschien. En dat dan voor een aantal dagen, één of twee. Daarna gaat ons leventje weer door, zoals gewoonlijk. In principe zouden wij altijd bewust moeten zijn van het feit dat wij met een goede ziel door het leven zouden moeten gaan. Hiermee garanderen wij onszelf een (redelijk) goed eind. En alleen hiermee kan succes worden bereikt, dat wij in het Hiernamaals zullen treffen. Maar dit is hetgeen wat een droom voor ons lijkt te zijn, of toch niet?
Zie de maand Ramadan als een maand, vol pracht, succes, kans, rust, liefde, vrede en zo kan ik nog wel doorgaan met een aantal andere beschrijvingen over deze maand. Voordat we het weten, is deze maand weer voorbij. En dan breken de zes Shawwaal dagen aan. Doen alle moslims hier wel aan mee? Velen niet, omdat ze het Ramadangevoel er niet meer bij voelen. Hoe komt dat? Omdat de maand Ramadan verkozen is tot een speciale maand door Allah waarin onze edele Koran is geopenbaard! Dat is de reden waarom de maand Ramadan als iets moois wordt ervaren. Na de Ramadan, lijkt het net alsof je in een donker dal terecht bent gekomen.
Willen wij dit?
Nee!
Wat moeten wij doen?
Onszelf verbeteren!
Hoe doen we dit?
Door nuchter te leven, en natuurlijk ook de Islamitische normen en waarden erbij te betrekken!
‘Maar dat kan ik niet…’
Als je wilt, kan alles.
Laten we vol smart uitkijken naar de volgende Ramadan, en laten we hopen dat we deze mogen meemaken. Elke Ramadan is een stapje dichterbij het succes. En dat willen wij allemaal één voor één bereiken.
Succes gewenst van Oem Nusayba