Het beeld van de kids die voor het eerst de Kaʿbah aanschouwen tijdens onze ʿOemrah-reis zal onuitwisbaar in onze geheugen blijven. De verwondering op het gezicht van Nuaym, zijn aandachtige inspectie en analyse van de Kaʿbah zullen voor altijd in onze gedachten gegrift staan. Salmaan die plotseling verstomt, met wijd opengesperde ogen naar het bouwwerk van de Ka’ba staart en fluistert tegen zichzelf: “Is dit werkelijk? Ben ik hier daadwerkelijk, of beleef ik een droom?”
Te midden van het levendige geluid van de rondgang om de Kaʿbah werd Ishaaq afgesloten van de buitenwereld. Voor hem bestond er even niets anders dan Allah. Geen school, geen iPad en geen spelletjes. Het gevoel om zo dicht bij Allah te zijn, straalt af van de onschuldige gezichtjes van onze lieve broertjes en zusjes.
Hoewel er natuurlijk veel activiteiten plaatsvonden waarbij kennis werd vergaard en werd ontspannen, overstijgt het lopen in Ihraam kleding richting de Heilige Moskee alle andere ervaringen. “Labbaykka Allahoemma Labbayk, Labbayka Laa Shariekala Laka Labbayk.” Hier ben ik, o Allah, hier ben ik. Hier ben ik in mijn vroege jaren om te getuigen dat U geen deelgenoten kent. Hier ben ik omdat ik van U houd. Omdat U mij uitnodigde om te komen. Omdat ik zoveel tegen U wil zeggen en vertellen. Om U te vragen en te smeken. Hier ben ik, en ik kon niet vroeg genoeg komen.
Safiyyah liep niet tussen as-Safaa en al-Marwa omdat een oppervlakkige bekende influencer dat ook deed. Zij deed dit om in de voetstappen te treden van onze moeder Hadjar. Terug in de tijd, terug naar heel lang geleden, naar hoe het allemaal begon. De verhalen die altijd in lessen en lezingen worden voorgelezen, beleefde Juwairiyyah nu in werkelijkheid.
Nadat de ʿOemrah was voltooid en de kinderen hun hoofdjes hadden kaalgeschoren, blikten wij terug in de tijd. Naar enkele jaren geleden toen het ontwerpen, zagen en schilderen van de allereerste studio van al-Yaqeen KIDS begon. Naar de dagen van het speuren in kringloopwinkels op zoek naar decorstukken. Terug naar de tijd waarin er niets was behalve een ‘idee’. Een idee om onze kinderen houvast te bieden in een wereld waarin alles schijnbaar onecht is. Wat is het mooi dat de ʿOemrah daaraan bijgedragen heeft.
Team al-Yaqeen KIDS