"Pak moslimhaat en jodenhaat even hard aan!"

3333

“De grens tussen het uiten van meningen en het niet belasteren is wel heel erg opgeschoven naar het uiten van meningen”, aldus Frank van der Linde. Sinds twee jaar activist en schrijvend voor OneWorld.

Over de vrijheid van meningsuiting schrijft hij het volgende: “Ik vind dat een heel lastig dilemma. De vrijheid van meningsuiting vind ik een groot goed. Maar deze is niet onbeperkt. Als iemand zijn vrijheid van meningsuiting gebruikt om anderen of een groep mensen te belasteren (art 261 wetboek van strafrecht), te smaden (art 262) of te beledigen (art 263), of als een meningsuiting aanzet tot haat tegen een groep (art 137c & 137d), dan is dit verboden. De grens tussen het uiten van meningen en het niet belasteren is wel heel erg opgeschoven naar het uiten van meningen. Recentelijk bleek dat maar weer eens nadat het Openbaar Ministerie had besloten niet tot vervolging over te gaan van Perdiep Ramesar.”

In november vorig jaar is gebleken dat Perdiep Ramesar 5,5 jaar allerlei artikelen had geschreven op basis van niet bestaande en verzonnen bronnen. In een tijd waarin de spanningen tussen autochtonen en allochtonen steeds verder opliepen, gooide hij meerdere malen olie op het vuur. Zo kon hij ongehinderd zijn haat op moslims spuien en riep een deel van de Schilderswijk uit tot een kalifaat waar de Sharia zou heersen.

Van der Linde Schrijft: “Maar volgens het Openbaar Ministerie mag het. Ondanks dat het zonneklaar is dat Perdiep Ramesar niet per ongeluk deze artikelen schreef, ziet het Openbaar Ministerie geen reden tot vervolging. Het Openbaar Ministerie oordeelde dat het beruchte artikel over de Schilderswijk niet 'op zichzelf beledigend' of 'onnodig grievend' was. Volgens het OM is er niet aangezet tot haat. Dezelfde terughoudendheid zagen we destijds ook bij mijn aangifte tegen website GeenStijl, en diezelfde terughoudendheid zien we ook bij de aanpak van Wilders.

Het debat is ontspoord. Eigenlijk is er helemaal geen debat meer. Er wordt niet meer naar elkaar geluisterd, men probeert elkaar niet meer via goede argumenten te overtuigen. Er worden slechts stellingen geponeerd en realtime wordt gekeken of dat bij de achterban iets opgeleverd heeft. En dat gebeurt zowel in de Tweede Kamer als daarbuiten. En niemand staat op en zegt: “Hé hé hé, dit voegt niets toe, dit leidt tot niks.’ ”

Van der Linde gaat verder en schrijft: “Gevaarlijker dan een doorgeschoten vrijheid van meningsuiting is de dubbele standaard. Als die vrijheid dan bijna grenzeloos is, laat die vrijheid dan in ieder geval wel voor iedereen gelden. Opvallend is het daarom dat Eberhard van der Laan tijdens het Festival van het Vrije Woord eerst een lans breekt voor dat vrije woord om vervolgens in de Volkskrant zich te verdedigen tegen zijn acties om het vrije woord in te perken. In januari dit jaar liet hij activist Abulkasim Al Jaberi nog arresteren…”

En daar stopt de dubbele maatstaf niet zegt Van der Linde: “Helemaal pijnlijk wordt het als de Volkskrant Van der Laan confronteert met het verbieden van IS en Hamas vlaggen. Niet het feit dat hij die verbood is pijnlijk, maar wél de redenatie. Van der Laan: "Het was een lastige afweging. Er waren stapels brieven. Veel Joden die aan emigreren denken. Ik heb gekozen voor het beschermen van mensen die ‘s-nachts wakker liggen." Als Van der laan zo’n opmerking had gemaakt over het wakker liggen van moslims en daarop de vrijheid van meningsuiting had ingeperkt, dan was het land te klein geweest. Daar durf ik gif op in te nemen.

De dubbele standaard werd ook pijnlijk duidelijk toen ik laatst naar twee politiebureaus ging. Bij het ene bureau wilde ik aangifte doen van jodenhaat. Ik werd met open armen ontvangen. Toen ik bij het andere bureau met dezelfde tekst aangifte wilde doen van moslimhaat (waar ‘deporteren joden’ stond, stond nu ‘deporteren moslims’), werd daar heel terughoudend op gereageerd. Ik zou teruggebeld worden, maar heb nooit meer iets gehoord. De grens tussen de vrijheid van meningsuiting versus niet discrimineren is heel lastig, maar iedereen gelijk behandelen is een keuze. Bij deze wil ik mijn oproep aan Van der Laan kracht bijzetten om snel een onderzoek te laten uitvoeren naar deze dubbele standaard binnen overheidsinstanties, om vervolgens de dubbele standaard met wortel en tak uit te roeien. Het is een belangrijke stap om de spanningen in onze maatschappij niet verder te laten oplopen.”

Bron: Oneworld.nl

Team al-Yaqeen
7 mei 2015