Vraag:
Mijn man staat het toe dat zijn familieleden zich bemoeien met onze relatie. Is dit toegestaan?
Antwoord:
Het behoort tot de goede omgang tussen man en vrouw dat de vrouw haar man helpt om het contact met zijn familie te onderhouden en dat de man voor zijn vrouw een onafhankelijk leven waarborgt. Zij heeft namelijk recht op een leven vrij van andermans bemoeienis. Het is niet toegestaan voor de vader en/of moeder om zich te bemoeien met het huwelijk van hun zoon of dochter en hun ideeën en meningen aan hen op te dringen. Ook moet de man begrijpen dat de vrouw niet zijn eigendom is die hij allerlei bevelen en opdrachten kan opleggen. Alles binnen een huwelijk gebeurt met wederzijdse overeenstemming.
De ouders hebben niet het recht om te weten wat er speelt binnen het huwelijk van hun kinderen. Ook is het niet toegestaan voor een zoon of dochter om hun huwelijkse geheimen met hun ouders te delen. De bedoeling van het huwelijk is dat zowel man als vrouw rust, genegenheid en liefde bij elkaar vinden. Allah zegt (interpretatie van de betekenis):
“En het behoort tot Zijn Tekenen dat Hij uit julliezelf echtgenotes voor jullie heeft geschapen om daarin jullie rust te vinden. En Hij heeft tussen jullie genegenheid en genade geplaatst. Voorwaar, daarin bevinden zich zeker tekenen voor een volk dat nadenkt.”
(Soerat ar-Roem: 21)
De bemoeienis van anderen kan de rust binnen een huwelijk behoorlijk verstoren. Als de echtgenoten het eventueel nodig achten om ondersteunend advies van buitenaf te vragen, dan is het raadzaam om iemand te nemen die onpartijdig en onbevooroordeeld is. Ouders daarentegen hebben vaak de drang om voor hun kinderen op te komen, wat hun beoordelingsvermogen verzwakt.
Als de ouders zich ongevraagd opdringen en eisen van hun kinderen om hun huwelijk met hen te bespreken, dan begaan zij daarmee een onrechtmatige daad. De kinderen dienen hen dan niet te gehoorzamen. Imam Ibnoe Taymiyah heeft gezegd: “Een persoon dient zijn ouders te gehoorzamen, behalve in zaken die verboden zijn (…) Maar ook het toegestane waarmee een kind zijn ouders gehoorzaamt, moet nuttig zijn voor de ouders en geen nadeel hebben voor het kind.”[1]
Toen een man bij imam Ahmad kwam en hem vertelde dat zijn vader hem beval om te scheiden van zijn vrouw, zei imam Ahmad: “Scheid niet van haar.” De man wees imam Ahmad daarna op een verhaal waarin de metgezel ʿOmar zijn zoon ʿAbdoellaah beval om van zijn vrouw te scheiden, waarna ʿAbdoellaah het bevel van zijn vader opvolgde. Imam Ahmad zei toen tegen hem: “Maar je vader is geen ʿOmar.”[2]
Ook werd imam Ibnoe Taymiyah gevraagd over een man waarvan de moeder zijn echtgenote verafschuwt en van hem eist om van haar te scheiden. Hij zei toen: “Het is niet toegestaan voor hem om van haar te scheiden omdat zijn moeder het van hem vraagt. Hij moet weliswaar goed zijn voor zijn moeder, maar dat betekent niet dat hij van zijn vrouw moet scheiden.”[3]
En Allah weet het het best.
Commissie Religieuze Zaken Stichting as-Soennah
[1] Al-Ikhtiyaaraat, blz. 114.
[2] Al-Aadaab ush-Sharʿiyyah van Ibn Moeflih, boekdeel 1, blz. 475.
[3] Madjmoeʿ ul-Fataawa, boekdeel 33, blz. 112.
Gerelateerde onderwerpen: