Vraag:
Een aantal verderfzaaiers maakt misbruik van het feit dat het correct en zwak verklaren van overleveringen op basis van rechtsvinding gebeurt. Zij zeggen dan: “Dit is een sterke reden om te twijfelen aan de overleveringen.” Hoe dienen wij te antwoorden op deze verderfzaaiers?
En stel nu dat de ene imam een overlevering zwak verklaart en een andere imam dezelfde overlevering correct verklaart, en wij niet in staat zijn om één van beide uitspraken te prevaleren. Welke van de twee mening moeten wij dan hanteren?
Antwoord:
Alle lof zij Allah.
Het correct en zwak verklaren van overleveringen, is een zaak die bekend en duidelijk is bij de geleerden van de Hadieth. Over de correctheid van sommige overleveringen bestaat consensus onder de geleerden. Ditzelfde geldt voor sommige zwakke overleveringen.
Weer andere overleveringen bevinden zich tussen beiden. Met andere woorden, de mensen van kennis verschillen van mening over de classificatie van deze overleveringen. Zo verklaren sommigen een overlevering correct, vanwege ondersteunende bewijzen die deze overlevering bekrachtigen, maar zijn er anderen die dit niet van mening zijn. Dit is een vorm van rechtsvinding, waarover de Profeet (vrede zij met hem) heeft gezegd: “Indien een geleerde een oordeel baseert middels rechtsvinding en hij het bij het juiste einde heeft, dan zal hij twee beloningen ontvangen. Indien hij een oordeel velt op basis van rechtsvinding en het bij het verkeerde einde heeft, dan zal hij één beloning ontvangen (voor zijn ondernomen inspanningen).”
(al-Boekhaari en Moeslim)
En hier gaat, net als in alle andere geloofszaken, een grote beloning mee gepaard.
Op dit onderwerp kunnen we de moslims opsplitsen in twee categorieën:
De eerste categorie is een persoon die deskundig is op het gebied van het correct en zwak verklaren van overleveringen. Dit middels zijn wetenschappelijke kennis waarmee hij onderscheid kan maken en uitspraken kan prevaleren. Hij dient in dit geval rechtsvinding te doen en één van de twee meningen te hanteren die volgens hem correct is en hij dient hiernaar te handelen.
De tweede categorie is een leek of een beginnende student. Deze persoon is verplicht blindelings te volgen (Taqlied), opdat hij weet dat hem hierdoor geen blaam treft. Sheikh al-Albaanie kan hij als voorbeeld nemen, omdat hij bekwaam was in het oordelen over de correctheid van een overlevering. Ditzelfde geldt voor de overige geloofszaken. Dit is dan ook geen enkel probleem (om zijn mening blindelings te volgen).
Sheikh cAbdoel-Kariem al-Khoedayr