De wens niet te vasten

7740

Vraag:

Ik vastte in de Ramadan. Maar gedurende de dag werd ik moe en vroeg ik me af om het vasten wel of niet te verbreken. Daarna voltooide ik het vasten. Heeft deze twijfeling invloed gehad op mijn vasten?

Antwoord:

Alle lof zij Allah.

Als een persoon tijdens het vasten de ferme intentie heeft deze te verbreken, dan is zijn vasten ongeldig als hij besluit dit daadwerkelijk te doen en er geen aarzeling was. Als hij zijn intentie (om te vasten) dus veranderde en hij daarna zijn vasten verbrak, dan dient hij deze dag in te halen.

Maar als een persoon twijfelt over het verbreken van het vasten maar nog niets heeft besloten, wordt zijn vasten hierdoor ongeldig?

De geleerden (moge Allah genadig met hen zijn) verschillen van mening over de kwestie van het denken erover en aarzelend zijn en of dit het vasten ongeldig maakt of niet.

Al-Mirdaawie (moge Allah genadig met hem zijn) zei: “Als een persoon denkt aan het verbreken van het vasten maar hierover aarzelt en besluit zijn vasten later te verbreken, of zegt ‘als ik voedsel vind zal ik eten en anders mijn vasten voltooien’, dan is dit volgens onze wetschool als het meningsverschil over het gebed.

Er is gezegd dat dit het vasten verbreekt, omdat hij niet standvastig was in zijn intentie. Al-Athram overleverde dat dit niet acceptabel is in het geval van het verplichte vasten, behalve als hij zich standvastig voornam de hele dag te vasten.

Ik zeg: “Dit is de correcte mening.”

Ook is er gezegd dat dit het vasten niet ongeldig maakt, omdat hij niet de ferme intentie had het vasten werkelijk te verbreken. En het hebben van een voorwaardelijke intentie is niet geldig.

(al-Insaaf; boekdeel 3, blz. 297)

De Hanafies en Shaaficies zijn van mening dat het vasten niet ongeldig wordt door twijfel.

(Zie Badaa’ic usSanaa’ic van al-Kaasaanie; boekdeel 2, blz. 92)

An-Nawawie zei: “De vastende twijfelt over het verbreken van het vasten en denkt erover het te verbreken. De correcte mening, namelijk die van de meerderheid, is dat dit het vasten niet ongeldig maakt.”

(al-Madjmoec Sharh ul-Moehaddhab; boekdeel 6; blz. 297)

Het is het meest waarschijnlijk dat deze mening correct is. Het basisprincipe is namelijk dat het vasten geldig blijft. En dat het denken om het vasten te verbreken de intentie van het vasten niet opheft, behalve als een persoon besluit en zich standvastig voorneemt het vasten te verbreken.

Deze mening is vermeld in fatwa’s die zijn uitgevaardigd door Sheikh Ibn ul-cOethaymien and Sheikh Ibn Djibrien (moge Allah genadig zijn met beide).

Sheikh Ibn ul-cOethaymien (moge Allah genadig met hem zijn) zei: “Als een persoon niet beslist en zich standvastig voorneemt (het vasten te verbreken) maar juist twijfelt, dan is dit een zaak waarover de geleerden (van mening) verschillen. Sommige van hen menen dat het vasten ongeldig wordt, omdat zijn aarzeling tegenovergesteld is aan een standvastig voornemen. Anderen menen dat het vasten niet ongeldig wordt, omdat het basisprincipe is dat zijn intentie geldig blijft totdat hij besluit en zich standvastig voorneemt iets anders te doen. Naar mijn mening is deze mening het meest correct vanwege de sterkte ervan. En Allah weet het het beste.

(Madjmoec ul-Fataawa; boekdeel 19, blz. 188)

Sheikh Ibn Djibrien (moge Allah genadig met hem zijn) werd gevraagd: “Als een persoon vast en daarna twijfelt om het vasten wel of niet te verbreken, wordt dit beschouwd als het verbreken van het vasten?”

Hij antwoordde: “De geleerden verklaren dat als een persoon besluit het vasten te verbreken, ook al eet hij niet, dat zijn vasten ongeldig wordt. Als een persoon reist en besluit niet te vasten, maar geen water of voedsel kan vinden en bij het niet vinden zijn vasten voltooit, dan zeggen we dat zijn vasten niet geldig is vanwege zijn beslissing en voornemen (niet te vasten). Maar met betrekking tot het twijfelen, dan is het basisprincipe dat het vasten geldig blijft. Dit als er geen ferm besluit was om het vasten te verbreken. Daarentegen twijfelde hij tussen het voltooien van het vasten of het te verbreken. Het basisprincipe is dat het geldig blijft en niet wordt beïnvloed door deze twijfel, met de Wil van Allah. Het vasten blijft dus geldig en hij hoeft het in dit geval niet in te halen.”

(Sharh cOemdat ul-Ahkaam; boekdeel 38, blz. 27)

Het is duidelijk dat als een persoon twijfelt in de intentie van het vasten, het vasten geldig blijft omdat dit het basisprincipe is.

En Allah weet het het beste.

Islamqa.com