Vraag:
Mijn zus van veertig is onvruchtbaar. Is het voor mij toegestaan om haar één van mijn zonen te geven. Hierbij wetende dat hij mijn naam zal houden en al zijn rechten zal krijgen als het gaat om naam, erfenis en andere zaken? Zij zal hem met haar echtgenoot slechts opvoeden.
Antwoord:
Alle lof zij Allah.
Wij vragen Allah om jou te eren met een grootse beloning voor het onderhouden van de familiebanden met je zus en het eren van haar. Wij vragen Allah om voor jou het goede en geluk voor te beschikken in deze wereld en in het Hiernamaals.
Wij dienen je erop te wijzen dat het niet toegestaan is om een kind aan een ander toe te schrijven dan diens vader. Laat staan deze valse afstamming als bindend te beschouwen met betrekking tot andere Islamitische oordelen zoals erfenis, huwelijk en rechten.
Als je de intentie hebt om deze verboden zaken te vermijden, dan is er niets op tegen om het toegestane te doen, met de Wil van Allah. Als jouw zus je zoon wilt opvoeden en hem bij haar wilt houden om haar eenzaamheid te vergemakkelijken en de gemiste gunst van het hebben van een kind goed te maken, dan is dat toegestaan met de Wil van Allah. Ook zal jij hiervoor beloond worden door Allah.
Het is bekend dat adoptie aan het begin van de Islam was toegestaan. Daarna kwam de tekst die het verbood en dat kinderen aan hun vader toegeschreven moeten worden en het verboden is hen aan een ander dan hun vader toe te schrijven. Maar dit sluit liefde, broederschap, zorg en opvoeding niet uit.
De geleerden van de Permanente Commissie voor het geven van fatwa’s hebben de kwestie van adoptie besproken en het feit dat het in de Islamitische Wetgeving verboden is. Zij zeiden: “Hieruit is het duidelijk dat het verbod op adoptie geen verbod is op verheven gevoelens en Islamitische rechten, zoals broederschap, liefde, onderhouden van de familiebanden, goed gedrag en alle andere principes die te maken hebben met nobele karaktereigenschappen en inspiratie om het goede te doen.
1. Een persoon mag aan iemand die jonger is zeggen “o mijn zoon”, als blijk van vriendelijkheid tegenover hem en het uiten van zorg en medeleven. Hierdoor kan hij zich op zijn gemak bij hem voelen, naar zijn adviezen luisteren of hem iets voor hem laten doen. Ook mag hij aan iemand die ouder is zeggen “o mijn vader”, als vorm van het respecteren van hem en het verzachten van zijn hart voor hem. Opdat hij goed behandeld zal worden en oprecht advies zal krijgen en hulp en ondersteuning kan krijgen. Zo zullen goede manieren overheersen in de gemeenschap, de banden tussen de mensen worden versterkt en alle mensen zullen een gevoel van oprechte broederschap in mensheid en geloof ervaren.
2. De Islam moedigt ons aan om samen te werken in rechtschapenheid en vroomheid. Het moedigt alle mensen aan om van elkaar te houden en elkaar vriendelijk te behandelen. Allah zegt (interpretatie van de betekenis):
“Maar help elkaar in het goede en in godsvrucht. En help elkaar niet in zonde en overtreding.”
(Soerat al-Maa’idah: 2)
De Profeet (vrede zij met hem) heeft gezegd: “De gelijkenis van de gelovigen in hun gezamenlijke liefde, genade en compassie is als een lichaam. Als een gedeelte ervan pijn voelt, deelt het gehele lichaam in koorts en slapeloosheid.”
(Moeslim en Ahmad)
Ook heeft hij (vrede zij met hem) gezegd: “De gelovigen zijn als één bouwwerk waarvan de onderdelen elkaar ondersteunen.”
(al-Boekhaarie, Moeslim, at-Tirmidhie en an-Nasaa’ie)
Hieronder valt ook het zorgdragen voor de wees, behoeftigen, degenen die niet in hun eigen levensonderhoud kunnen voorzien en het zorgen voor degenen wiens vader onbekend is door op hen te letten, op te voeden, en te verzorgen. Opdat er niemand in de samenleving zal zijn die lijdt of wordt verwaarloosd. Dat zal de gemeenschap helpen om de negatieve gevolgen te mijden van kinderen die op een slechte manier opgroeien. Zij zouden opstandig kunnen zijn tegen de samenleving, omdat zij zich hierdoor slecht behandeld of verwaarloosd voelen. Islamitische regeringen zouden woningen moeten opzetten voor werklozen, wezen, vondelingen, degenen die geen broodwinner hebben en degenen die onder hetzelfde oordeel als hen vallen. Als de staatskas geen genoeg middelen heeft om in hun behoefte te voorzien, dan dienen zij hulp te zoeken bij leden van de gemeenschap die het goed hebben. De Profeet (vrede zij met hem) heeft gezegd: “Elke gelovige die bezit achterlaat, het zal worden geërfd door een verwant, als hij een verwant heeft. Wie een schuld of afhankelijken achterlaat, laat diegene dan bij me komen. Ik zal dan voor hen zorgen.”
(al-Boekhaarie)
(Fataawa al-Ladjnat ud-Daa’imah; boekdeel 20, blz. 357-359)
Verder dienen we te wijzen op twee belangrijke zaken met betrekking tot deze kwestie.
1. Je dient deze daad niet te noemen als “geven” (in de zin van het geven van een cadeau). Je bezit jezelf niet eens, laat staan je zoon. De gehele schepping behoort toe aan Allah en iedereen is Zijn dienaar. Geen schepsel heeft het recht om te geven wat hij niet bezit. En degene die niet bezit, kan niet geven.
Daarom denken wij dat jij, jouw zus en je familie het woord “opvoeden” of “zorgdragen” zouden moeten gebruiken. En te zeggen dat de tante van het kind (van vaderskant) degene is die hem opvoedt en verzorgt. Jij bent degene die het kind overdraagt aan je zus om op hem te letten en te zorgen. Het is geen cadeau of geschenk.
2. Wij menen dat jij de banden met jouw zoon niet geheel moet verbreken, zodat jij hem vergeet en hij jou vergeet en niet naar jou vraagt. Jij dient hem zijn rechten niet te ontnemen die hij bij jou als zijn vader heeft. Ook dien je interesse in hem te tonen en over hem te vragen. Opdat de band van liefde die Allah in het hart van de zonen van Adam heeft gecreëerd, over de jaren heen zal voortbestaan ondanks de afstand. Wij zijn namelijk bang dat met verloop van tijd je afgesneden zal zijn van je zoon. Hierdoor zal hij pijn en verdriet voelen. Deze gevoelens kunnen leiden naar het daadwerkelijk verbreken van de banden of psychische problemen die je niet wilt. Het grootste slachtoffer hiervan zal je zoon zijn.
Ook kan het tegenovergestelde gebeuren. Als het kind begint te begrijpen en zaken kan onderscheiden, kan het zijn dat hij terug wilt naar zijn ouders en verder wilt leven onder hun zorg. Dit zal ervoor zorgen dat jouw zus zeer gekwetst zal zijn. Zij heeft hem opgevoed, is aan hem gehecht geraakt en heeft vele jaren op hem gelet en hem verzorgd, en zal dit plotseling na al die jaren verliezen.
Als je denkt dat de kans groot is dat deze zaken zullen gebeuren, dan adviseren we je niet om dit pad te volgen. Maar we kunnen het je niet verbieden of je vertellen het niet te doen. Aangezien hier geen Islamitisch bewijs voor is. Maar het schenken van aandacht aan de psychische effecten van deze kwestie en de mogelijke negatieve consequenties is essentieel om pijn en schade te voorkomen.
Wij vragen Allah om je te begunstigen met het goede en je te leiden.
En Allah weet het het beste.
Islamqa.com