|
Vraag:
Wij zouden graag extra verduidelijking willen
hebben over de laatste categorie van de verschillende categorieën van
Tawhied, namelijk Tawhied ul-Asmaa’ was Sifaat?
Antwoord:
In werkelijkheid is het zo dat het wensenlijk
is om over deze categorie van Tawhied, namelijk Tawhied ul-Asmaa’ was Sifaat
uit te wijden vanwege het belang ervan. Vanwege deze categorie van Tawhied
is de Islamitische gemeenschap opgesplitst in vele groeperingen. De Salaf en
hun volgelingen werden daarentegen met de gratie van Allah geleid naar de
Waarheid, daar waar anderen van deze Waarheid verstoken bleven. En Allah
leidt naar het rechte Pad wie Hij wil.
Wat betreft deze categorie van Tawhied heeft
één belangrijke basisregel reeds de revue gepasseerd, namelijk de plicht om
datgene te bevestigen wat Allah voor Zichzelf bevestigt en wat de Profeet (vrede
zij met hem) aan Namen en Eigenschappen voor Hem bevestigt, letterlijk,
zonder verdraaiing, buitenwerkstelling, het toekennen van hoedanigheden of
het stellen van vergelijkingen hieraan. Om dit te verduidelijken hebben wij
een voorbeeld gegeven wat betreft de Namen van Allah en een voorbeeld wat
betreft de Eigenschappen van Allah, namelijk de Eigenschap van Allah’s beide
Handen. Wat betreft de Namen van Allah hebben wij gezegd dat het verplicht
is te geloven dat de Namen die Allah Zichzelf toekent ook werkelijk Zijn
Namen zijn, dat wij de bijbehorende Eigenschappen van deze Namen dienen te
bevestigen en ons dienen te vergewissen van de betekenis van de Eigenschap
die voortvloeit uit deze Namen. Ook hebben we aangegeven dat wij dienen te
geloven in de Eigenschappen die Allah aan Zichzelf toekent, ook dit dient
letterlijk aangenomen te worden. Als voorbeeld hiervan hebben wij de Handen
van Allah genomen. Allah heeft namelijk twee Handen aan Zichzelf toegekend
en dit dient letterlijk te worden verstaan, maar het is ons in geen enkel
opzicht toegestaan om deze Handen met die van zijn schepselen te vergelijken
of een hoedanigheid hieraan toe te kennen. Want dit is in strijd met de
volgende woorden van Allah (interpretatie van de betekenis):
“Niets is aan
Hem gelijk en Hij is de Alhorende, de Alziende.”
(Soerat ash-Shoeraa: 11)
Ook staat dit gelijk
aan ongehoorzaamheid aan het volgende vers (interpretatie van de betekenis):
"Kent daarom geen gelijken toe aan Allah."
(Soerat an-Nahl: 74)
Wat betreft het
toekennen van hoedanigheden, hierop staat een verbod, want Allah zegt (interpretatie
van de betekenis):
“Zeg: ,,Mijn
Heer heeft slechts verdorvenheden, hetzij openlijk of in het geheim verboden
en de zonde en de wederrechtelijke vergrijping en dat jullie deelgenoten
toekennen aan Allah, waarvoor Hij geen gezag heeft nedergezonden en dat
jullie over Allah zeggen, wat jullie niet weten. ”
(Soerat al-Acraaf: 33)
Ook zegt Allah (interpretatie van de betekenis):
“En volgt niet
datgene waarvan jij geen kennis bezit. Voorwaar, het oor, oog en het hart –
al deze zullen worden ondervraagd.”
(Soerat al-Israa’: 36)
Een ander voorbeeld wat betreft de
Eigenschappen van Allah is het Zich verheffen boven de Troon door Allah (al-Istiwaa’).
Deze Eigenschap kent Allah op zeven verschillende plaatsen in Zijn Boek aan
Zichzelf toe. Taalkundig kan het woord Istiwaa’, wanneer dit gepaard gaat
met het voorzetsel boven (calaa), slechts één ding betekenen,
namelijk; het zich verheffen of verhogen. In het licht hiervan zal vers vijf
van Soerat TaaHaa de volgende betekenis moeten hebben: “De Meest
Barmhartige heeft Zich verheven boven Zijn Troon.” Dit op een wijze die
Hem betaamt. Deze verheffing dient letterlijk opgevat te worden. Hij heeft
zich dus verheven boven Zijn Troon op een manier die Zijn Majesteit schikt
en die in niets te vergelijken is met het zich verheffen door iemand op
bijvoorbeeld zijn bed, rijdier of vaartuig, zoals Allah aangeeft in het
volgende vers (interpretatie van de betekenis):
“En Die voor jullie de schepen en het vee
heeft gemaakt waarop jullie kunnen rijden, opdat jullie je zullen verheffen
op hun ruggen en dan de gunst van jullie Heer gedenken.”
(Soerat az-Zoekhroef: 12-14)
Een grove fout begaat hij die zegt dat Istiwaa’
‘Istilaa’ (veroveren) betekent. Dit is namelijk het verdraaien van de
werkelijke betekenis en in strijd met datgene waarover consensus heerste
onder de metgezellen en degenen die hen in goedheid volgden. De
gevolgtrekkingen die voortvloeien uit deze valse betekenis zijn absoluut
onwaar en kunnen door een gelovige nooit toegekend worden aan Allah. De
Koran is zonder twijfel in het Arabisch geopenbaard, zoals Allah bevestigd (interpretatie
van de betekenis):
“Waarlijk, Wij hebben Hem als een Arabische
Koran gemaakt, opdat jullie zullen begrijpen.”
(Soerat az-Zoekhroef: 3)
“Met Hem (de Koran) daalde de
Getrouwe Geest (Djibriel) neer, op jouw hart (O Mohammed),
opdat jij tot de waarschuwers behoort. In een duidelijke Arabische taal.”
(Soerat ash-Shoecaraa: 193-195)
Taalkundig kan ‘al-Istiwaa’ calaa’
geen andere betekenis hebben dan verheffing en verhoging. En wanneer wij
deze met Istilaa’ gaan vertalen, dan wijken wij af van de Arabische
betekenis van dit woord. Voeg daaraan toe dat de vrome voorgangers
overeenstemming hebben bereikt over deze betekenis en geen van hen is
hiervan afgeweken in hun boekwerken. Het is namelijk zo dat wanneer een
uitspraak in de Koran en de Soennah vermeldt staat en geen van de Salaf
afweken van de ogenschijnlijke betekenis hiervan, het aan ons is om de
oorspronkelijke betekenis aan te houden.
Vandaar dat wanneer iemand tegen ons zou zeggen:
“Hebben jullie een duidelijk bewijs waaruit blijkt dat de Salaf Istawaa’ met
verheffing uitlegden?” Dan zeggen wij: “Jazeker, en trouwens al was hiervoor
geen bewijs, zelfs dan dient men altijd de oorspronkelijke Arabische
betekenis van een uitspraak die gedaan wordt in de Koran of de Soennah te
hanteren.”
De valse voortvloeisels die inherent verbonden
zijn aan de vertaling van het woord Istiwaa’ met Istilaa’ is dat allereerst
de Troon pas op een later tijdstip aan Allah is gaan toebehoren en daarvoor
eigendom was van een ander. Want als wij van deze betekenis uitgaan, dan zal
het onderstaande vers als volgt geïnterpreteerd worden (interpretatie van de
betekenis):
“Waarlijk, jullie Heer is Allah, Degene Die
de hemelen en de aarde in zes dagen heeft geschapen, vervolgens veroverde
Hij de Troon.”
(Soerat al-Acraaf: 54)
Een andere valse voortvloeisel die schuilt in
het woord Istilaa’ is dat deze vertaling de volgende uitdrukking legitimeert,
namelijk: Allah heeft de aarde, en al Zijn schepselen veroverd en dit is
ongetwijfeld een valse uitdrukking die Allah niet betaamt. Concluderend
kunnen wij zeggen dat het vertalen van het woord Istiwaa’ (verheffing) met
Istilaa’ (verovering) twee valsheden impliceert:
1.
Het verdraaien van de betekenis
van het woord.
2.
Het beschrijven van Allah op een
wijze Die Hem misstaat.
Sheich Mohammed ibnoe
Saalih al-cOethaymien
|
