Vraag:
Een Algerijnse gemeenschap in Frankrijk heeft toenadering gezocht bij een Frans stadsdeelkantoor. Zij hebben een aanvraag ingediend voor een stuk grond dat zij kunnen gebruiken als begraafplaats. Deze aanvraag werd goedgekeurd, maar onder de voorwaarde dat deze begraafplaats gebouwd zou worden met beton. En dit voor zowel de bodem als de vier zijvlakken. De overledene wordt in een kist geplaatst waarna deze wordt gesloten met beton tot aan de bodem van de grond, zonder dat er aarde bovenop wordt gegooid. Zij gebruiken als beweegreden dat de grond waar de begraafplaats zich op zal bevinden onderworpen zal worden aan verplaatsing en erosie. Wat is het oordeel over het bouwen van zulke begraafplaatsen?
Moge Allah jullie rijkelijk belonen.
Antwoord:
Alle lof zij Allah de Heer der werelden. Vrede en zegeningen zij met degene die door Allah is gestuurd als Barmhartigheid voor de werelden. En vrede zij met zijn familie, zijn metgezellen en zijn broeders en zusters tot aan de Dag des Oordeels. Voorts:
Als er een stuk grond wordt gegeven in een niet-islamitisch land om gestorven moslims in te begraven zonder dat er anderen (behalve moslims) in worden begraven, dan is het toegestaan om hen hierin te begraven. Het is namelijk algemeen bekend dat het niet toegestaan is om een ongelovige te begraven in een begraafplaats van moslims. Ook is het niet toegestaan om een moslim te begraven in een begraafplaats van ongelovigen.
Wat betreft het begraven van een overledene in een houten of betonnen kist die tussen de overledene en de grond zit; dit is afgeraden en hier is overeenstemming over. Imam an-Nawawi zei: “Dit is ons standpunt en de leer van alle geleerden. En ik ben van mening dat het een consensus is.” Deze manier van begraven kent namelijk geen grondslag in onze Wetgeving. De metgezellen hebben dit niet gedaan met de Profeet (vrede zij met hem) noch met andere moslims.
Ibnoe Qoedaamah zei in al-Moeghnie: “Het is niet aanbevelingswaardig om te begraven in een kist, aangezien dit niet is gedaan door de Profeet (vrede zij met hem) en ook niet door zijn metgezellen. Dit is tevens een imitatie van de rest van de wereldbevolking. Bovendien is aarde droger voor de restanten van het lijk.”
De geleerden hebben wel een uitzondering hierop gemaakt (d.w.z. het begraven in een kist) wanneer de grond zacht en niet samenhangend is door overvloed aan water, modder of klei.
Imam an-Nawawi verhaalt van ash-Shiraazie en andere metgezellen: “Het is afgeraden om een overledene te begraven in een kist, tenzij het (de grond) zacht en vochtig is.” Zij zeiden: “En de dode wordt niet op deze wijze (in een kist) begraven, behalve wanneer hier sprake van is.”
Dit allemaal geldt als de lichamen van de overleden moslims niet worden vernederd in een niet-islamitisch land door bijvoorbeeld vernietiging, verbranding of iets dergelijks. Als men een bepaald bedrag niet heeft betaald aan het openbare bestuur in een niet-islamitisch land, dan bestaat de mogelijkheid dat er een voorwaarde zal worden opgesteld die de moslims zal vernederen en schofferen. Het is dan niet toegestaan om de overledene te begraven in deze landen. Zelfs als het een islamitische begraafplaats betreft. Dit om te voorkomen dat moslims zullen worden beledigd en geschoffeerd.
De Profeet (vrede zij met hem) zei: “Het breken van een bot van een gelovige overledene is gelijk aan het breken (van een bot) van een levende.”
(Aboe Daawoed, Ibnoe Maadjah en Ahmed)
En de kennis is bij Allah, de Verhevene. En het einde van onze oproep zal zijn: Alle lof komt Allah toe, de Heer der Werelden. Vrede en zegeningen zij met onze Profeet Mohammed, diens familie, metgezellen en broeders en zusters tot aan de Dag des Oordeels.
Sheikh Mohammed cAli Ferkous