Vraag:
Ik kom in bepaalde kringen waar volgens mij een aantal verkeerde opvattingen worden gehanteerd. Zo heb ik laatst vernomen dat de profeet (vrede zij met hem) nog leeft en niet dood is, en dus is het ons toegestaan om hem naast Allah aan te roepen. Kunt u mij iets vertellen over de waarheid van deze uitspraken?
Antwoord:
Niemand twijfelt aan het feit dat de profeet (vrede zij met hem) de dood heeft ondervonden, want zowel de Koran als de Soennah bevestigen dit laatste. Allah zegt namelijk (interpretatie van de betekenis):
“Waarlijk jij (O Mohammed) zult sterven en zij zullen ook sterven.” (soerat az-Zoemar: 30)
“En Mohammed is slechts een boodschapper. Waarlijk, alle boodschappers vóór hem zijn heengegaan. Zullen jullie dan op de hielen omkeren als hij (Mohammed) sterft of gedood wordt?” (soerat Aali-cImraan: 144)
Dus de dood van de profeet (vrede zij met hem) is iets dat vermeld staat in de koran en de Soennah en waarover een consensus bestaat onder de geleerden. Degene die zijn dood dan ook in twijfel trekt is Kaafir (ongelovig). Iedereen dient te begrijpen dat alle zielen de dood zullen ervaren zoals in het volgende vers staat aangegeven. (Interpretatie van de betekenis):
“Elke ziel zal de dood ondergaan. En voorzeker zal jullie op de Dag der Opstanding jullie beloning ten volle worden uitbetaald.” (soerat Aali-cImraan: 185)
Wat betreft het volgende vers dat misschien door sommige onwetende mensen kan worden aangehaald als zogenaamd bewijs voor het voortleven van de martelaren en de profeten (interpretatie van de betekenis):
“En denkt niet over degenen, die omwille van Allah zijn gedood, als doden. Neen, zij zijn levend en bij hun Heer worden zij van onderhoud voorzien.” (soerat Aali-cImraan: 169)
Hier wordt gedoeld op het leven na de dood, namelijk de tijdspanne die ook wel met de term Al-Barzakh wordt aangeduid, en niet een leven zoals wij die hier kennen. Een leven waarvan de voorstelling ons onthouden is door Allah, de Verhevene.
Wat betreft het aanroepen van de profeet (vrede zij met hem) na zijn dood en hem om hulp vragen inzake voorspraak, onderhoud, genezing enz. Dit valt allemaal onder de categorie grote Shirk (veelgodendom) die de persoon buiten het geloof doet plaatsen. Allah zegt namelijk (interpretatie van de betekenis):
“En wanneer Mijn dienaren u over Mij vragen: “Ik ben nabij. Ik verhoor het gebed van de smekeling, wanneer hij Mij aanroept.” (soerat Al-Baqarah: 186)
En (interpretatie van de betekenis):
“Dat is Allah, jullie Heer, aan Hem behoort het Koningschap. En degenen die jullie buiten Hem aanroepen zijn niet eens in het bezit van een Qitmier (het vlies rondom de pit van een dadel).”
(soerat Faatir: 13)
Met deze verzen in het achterhoofd plachte geen van de achtbare metgezellen ten tijde van tegenspoed zich tot de profeet (vrede zij met hem) te wenden na zijn dood, zij riepen slechts Allah aan. Ook zien wij dat toen zij het slachtoffer werden van een extreme droogte tijdens het leven van de profeet (vrede zij met hem), zij de profeet (vrede zij met hem) vroegen om een smeekgebed te verrichten waarin hij Allah om regen moest vragen. Maar na zijn dood, is geen van hen naar zijn graf gegaan om hem om iets te vragen en toen zij met een soortgelijke droogte te maken kregen zoals vermeld staat in as-Sahieh, hebben zij Al-cAbbaas, de oom van de profeet (vrede zij met hem), gevraagd om het smeekgebed ten behoeve van de regen te leiden, omdat hij nog in leven was.
Team al-Yaqeen