Vraag:
Mensen streven naar geluk. Zij proberen geluk op verschillende manieren te bereiken. Kunt u ons een aantal richtlijnen geven om de wegen naar geluk te kunnen bereiken?
Antwoord:
Ik denk dat er geen verschil is hierin, behalve onder de filosofen. Onder de moslims die in Allah en Zijn Boodschapper (vrede zij met hem) geloven en die geloven dat er geen pad naar geluk is in dit leven of het volgende leven, behalve door je vast te klampen aan de Islam, zijn er niet meerdere antwoorden hiervoor. Het enige antwoord hierop is je te houden aan de Islam.
En andersom geldt ook dat degenen die ellende nastreven zich dan maar moeten afwenden van de Islam. En dit blijkt duidelijk uit de vele verzen, zoals Allah zegt in het welbekende vers (interpretatie van de betekenis):
“En hij die zich afwendt van Mijn Vermaning, voorwaar, er zal dan voor hem een benauwd leven zijn. En Wij zullen hem verzamelen op de Dag der Opstanding, in blinde toestand. Hij zal zeggen: “Mijn Heer, waarom verzamelt U mij in blinde toestand, terwijl ik vroeger in staat was om te zien?” Hij (Allah) zal zeggen: “Zo is het. Onze Tekenen zijn tot jou gekomen, maar jij vergat ze, en nu word jij vandaag vergeten.”
(Soerat Taa-Haa: 124-126)
Waar wij echter voor moeten oppassen is datgene waar het vele moslims aan ontbreekt. En dit is helaas een pijnlijke realiteit. Velen van hen hebben gebrek aan kennis hierover en sommigen van hen hebben zelfs helemaal geen kennis over het feit dat de Islam, met het Boek van Allah en de Soennah van Zijn Boodschapper (conform het begrip van de vrome voorgangers), het medicijn is voor alle ziektes. Ook voor de psychologische aandoeningen die de mensen die het geluk niet hebben geproefd treffen.
De Islam conform het Boek, de Soennah en de methodologie van de vrome voorgangers is het geneesmiddel. Maar veel zaken die niets met de Islam te maken hebben, zijn deze remedie (de Islam) binnengeslopen. Als zij deze remedie niet volledig hebben geschaad, dan hebben zij het op zijn minst verhinderd om optimaal te werken. En ik verwijs hier naar zaken die de Islam hebben binnengetreden die er niet toe behoren, of het nu gaat om het credo, aanbidding, gedrag of manieren. En als gevolg van deze zaken die het hebben beschadigd, is deze Islam overhoop gegooid. Het effect ervan vertoont zich echter niet in de gemeenschap die dit praktiseert.
De fout ligt dus niet bij de Islam, maar eerder bij zaken die zijn toegevoegd aan de Islam. Dit is ook de reden waarom we altijd zeggen dat er geen andere weg is voor het bereiken van geluk, behalve de weg van de Islam. En dus niet – als de uitdrukking correct is – de Islam met een ‘rekbaar’ begrip, maar de Islam volgens met het bijzondere begrip dat gebaseerd is op het Boek, de Soennah en de methodologie van de vrome voorgangers. En dit, en niets anders, is dan de bron van geluk.
Wat het geval ook is, ik ga er vanuit dat dit soort vragen worden bestudeerd aan de universiteiten die niet gespecialiseerd zijn (in de Islam) en feitelijk geen belang hechten aan het bestuderen van de Islam. Zij houden zich echter vooral bezig met het bestuderen van algemene beschaving. Of dat nou de Islam, filosofie of zaken als het secularisme betreft. Dat wil zeggen dat zij niet weten dat het bereiken van geluk zit in het volgen van de ware Islam en besteden hun tijd aan het zoeken van andere manieren om dit te bereiken.
Onder de moslims heerst het begrip dat er geen geluk te vinden is, behalve door je vast te klampen aan de Islam middels het juiste begrip.
Sheikh Naasir ud-Dien al-Albaanie