Soedjoed us-Sahw later inhalen

6268

Vraag:

Als je Soedjoed us-Sahw moet verrichten, maar dit vergeet te doen, is het gebed dan geldig? Is er een manier om het goed te maken nadat het gebed beëindigd is, of moet het hele gebed worden herhaald? Wat als je het tijdens het Soennah gebed herinnert? Dien je deze dan te verbreken? Moge Allah u belonen voor uw hulp.

Antwoord:

Imam al-Mirdaawie zegt in ‘al-Insaaf’: “De auteur, Ibn Qoedaamah, heeft gezegd dat er twee voorwaarden betrekking hebben op de Soedjoed om het later te verrichten:

1. Het dient in de moskee te zijn.

2. Er dient geen lange tijd verstreken te zijn.

Dit is de correcte mening, zoals hij aangeeft.”

(al-Insaaf; boekdeel 2, blz. 154)

Imam Ahmad heeft gezegd: “Hij dient de Soedjoed te verrichten als de verstreken tijd kort is. Ook al heeft hij de moskee verlaten.”

Ook heeft hij gezegd: “Hij dient de Soedjoed te verrichten, ook al:

–       is de verstreken tijd lang;

–       heeft hij gesproken of;

–       heeft hij de moskee verlaten.

Dit is de mening die de voorkeur had bij Sheikh ul-Islaam (Ibn Taymiyah).

(Ikhtiyaaraat ul-Fiqhiyyah; blz. 94)

In ‘ar-Rawd ul-Moerabbac Sharh Zaad ul-Moestaqnic staat vermeld: “Als hij vergeet (Soedjoed us-Sahw te verrichten vóór de Tasliem), en de Tasliem verricht en zich hierna herinnert (dat hij de Soedjoed moet verrichten), dan is het verplicht dit te doen (als de verstreken tijd kort is). Als hij de Tasliem heeft verricht en er een lange tijd is verstreken (wat volgens het gebruik gezien wordt als een lange tijd, zijn Woedoe’ heeft verbroken of de moskee heeft verlaten), dan hoeft hij de Soedjoed niet te verrichten en is zijn gebed geldig.”

(ar-Rawd ul-Moerbiec Sharh Zaad ul-Moestaqnic; boekdeel 2, blz. 461)

In ‘ash-Sharh ul-Moemtic’ van Sheikh Mohammed ibn Saalih al-cOethaymien staat vermeld: “De zin “als hij vergeet en de Tasliem verricht, dan dient hij de Soedjoed te verrichten als de verstreken tijd kort is”, refereert naar de Soedjoed die verricht zou moeten worden vóór de Tasliem. Als hij de Tasliem al heeft verricht, dan dient hij Soedjoed te verrichten als de verstreken tijd kort is. Anders hoeft hij het niet te verrichten en is zijn gebed geldig.”

(ash-Sharh ul-Moemtic; boekdeel 3, blz. 537)

Bijvoorbeeld; een man vergeet de eerste Tashahhoed. Hij dient de Soedjoed as-Sahw dus vóór de Tasliem te verrichten. Echter vergeet hij dit en verricht hij de Tasliem. Als hij het zich kort erna herinnert, dient hij de Soedjoed te verrichten. Als hij het zich na een lange tijd herinnert, dan hoeft hij het niet meer te verrichten. Dit is waarom hij zei: “dan dient hij de Soedjoed te verrichten als de verstreken tijd kort is”. Als hij de moskee heeft verlaten, hoeft hij niet terug te gaan om deze Soedjoed te verrichten. Hij hoeft het niet langer te doen. Dit is niet het geval als hij de Tasliem heeft verricht ter voltooiing van het gebed. In deze laatstgenoemde situatie dient hij terug te keren en het (gebed) te voltooien. Dit omdat hij een verplichte handeling heeft weggelaten.

Sheikh ul-Islaam ibn Taymiyah heeft gezegd: “Hij dient inderdaad de Soedjoed te verrichten, ook al is er een lange tijd verstreken. Dit zal namelijk datgene dat ontbreekt goedmaken. Als hij het zich dus herinnert, dient hij het goed te maken.

De meest waarschijnlijke mening is wat de auteur (moge Allah genadig met hem zijn) suggereert. Namelijk dat als er een lange tijd is verstreken, een persoon niet langer de Soedjoed hoeft te verrichten. De Soedjoed us-Sahw is namelijk Waadjib (verplicht) om het gebed geldig te maken of Waadjib als een onderdeel van het gebed. Het is dus verbonden aan het gebed en geen apart gebed. Wij halen de woorden aan uit de overlevering van Anas dat de Profeet (vrede zij met hem) heeft gezegd: “Wie slaapt en het gebed mist, laat hij het verrichten zodra hij het zich herinnert.”

(al-Boekhaarie en Moeslim)

Echter kunnen we dit niet als bewijs gebruiken met betrekking tot Soedjoed us-Sahw, omdat dit een onderdeel is van iets anders. Als een persoon het zich kort erna herinnert, dan dient hij het te verrichten. Anders niet.

En Allah weet het het beste.

Sheikh Mohammed Saalih al-Moenadjjid