Miskraam na 7 maanden zwangerschap

35642

Vraag:

Mijn dochter is na zeven maanden zwangerschap in de moederschoot overleden. Dienden we de cAqieqah voor haar te verrichten? Dit hadden we namelijk niet gedaan. En dient haar een naam te zijn gegeven? Ze heeft namelijk geen naam gekregen.

Mijn echtgenoot heeft haar slechts gewassen, gewikkeld (in een doodskleed), het dodengebed over haar verricht en haar begraven. Is dat wat hij heeft gedaan correct?

Nu is mijn echtgenoot van mij gescheiden. Kan ik de cAqieqah voor haar verrichten als dit verplicht is?

Antwoord:

Alle lof zij Allah.

Je dient te weten dat geduld in het accepteren van de Goddelijke Wil en Voorbeschikking één van de eigenschappen van de deugdzame persoon is. En het accepteren van de Voorbeschikking van Allah is één van de eigenschappen van degenen die dicht bij Hem staan. De beste manier waarop een persoon op rampspoed kan reageren, is te zeggen: “Al-Hamdoe lillaah. Innaa lillaahi wa innaa ilayhi Raadjicoen (Alle lof zij Allah. Waarlijk, aan Allah behoren wij toe en waarlijk, tot Hem zullen wij terugkeren).”

Het beste dat we je kunnen vertellen, is dat Aboe Moesa al-Ashcarie (moge Allah tevreden met hem zijn) overleverde dat de Boodschapper van Allah (vrede zij met hem) zei: “Als een kind van een persoon overlijdt, dan zegt Allah tegen Zijn Engelen: “Jullie hebben de ziel van het kind van Mijn dienaar genomen?” Zij zullen zeggen: “Ja.” Hij zegt: “Jullie hebben zijn oogappel genomen?” Zij zullen zeggen: “Ja.” Hij vraagt: “Wat heeft Mijn dienaar gezegd?” Zij zeggen: “Hij prees U en zei ‘Innaa lillaahi wa innaa ilayhi Raadjicoen’.” En Allah zegt: “Bouw voor Mijn dienaar een huis in het Paradijs en noem dit het huis van lof.”

(at-Tirmidhie; Hasan verklaard door Sheikh al-Albaanie)

An-Nawawie (moge Allah genadig met hem zijn) zei: “De dood van één van iemands kinderen is een bescherming tegen het Vuur. Hetzelfde geldt voor een miskraan. En Allah weet het het beste.”

(al-Madjmoec; boekdeel 5, blz. 287 Zie ook ‘Haashiyatoe Ibnoe cAabidien’; boekdeel 2, blz. 228)

Moecaadh ibn Djabal (moge Allah tevreden met hem zijn) heeft overgeleverd dat de Profeet (vrede zij met hem) heeft gezegd: “Bij Degene in Wiens Hand mijn ziel zich bevindt, de foetus van een miskraam zal zijn moeder middels zijn navelstreng naar het Paradijs trekken.”

(Ibn Maadjah; Dacief verklaard door an-Nawawie en al-Boesayrie,
echter Sahieh verklaard door Sheikh al-Albaanie)

De geleerden zijn het er unaniem over eens dat als bekend is dat het kind leefde en geluid maakte, het gewassen en (in een doodskleed) gewikkeld moet worden en dat het dodengebed erover verricht moet worden.

Consensus hierover is overgeleverd door Ibn ul-Moendhir, Ibn Qoedaamah in al-Moeghnie (boekdeel 2, blz. 328) en al-Kaasaanie in Badaa’ic usSanaa’ic (boekdeel 1, blz. 302).

An-Nawawie zegt: “Hij dient gewikkeld te worden (in een doodskleed) zoals een volwassene, namelijk in drie stukken doek.”

(al-Madjmoec; boekdeel 5, blz. 210)

Echter; we hebben eerder uitgelegd dat als het kind geen geluid maakte, dan gaat het er in deze situatie erom of de ziel in de foetus is geblazen of niet. Dit gebeurt na vier maanden zwangerschap. Als de ziel is ingeblazen, dan dient hij gewassen en (in een doodskleed) gewikkeld te worden en moet het dodengebed voor hem verricht worden. Echter, als de ziel niet was ingeblazen, dan dient hij niet gewassen te worden en dient het dodengebed niet voor hem verricht te worden.

Zie al-Moeghnie (boekdeel 2, blz. 328) en al-Insaaf (boekdeel 2, blz. 504)

Met betrekking tot het verrichten van de cAqieqah voor de foetus van een miskraam; als het de leeftijd van vier maanden zwangerschap heeft bereikt, dan verschillen de geleerden hierover van mening wat in de Islam is voorgeschreven. De geleerden van de Permanente Commissie voor het geven van fatwa’s en Sheikh Ibn ul-cOethaymien gaven de voorkeur aan de mening dat het voorgeschreven en Moestahab (aanbevolen) is. Ook waren zij van mening dat het kind een naam gegeven moet worden.

Degene die bevolen is de cAqieqah te verrichten, is degene die verplicht is aan het kind te spenderen, namelijk de vader als hij aanwezig is. Als hij weigert dit te doen, dan is er niets op tegen als iemand anders dit doet, zoals de moeder.

In al-Mawsoecat ul-Fiqhiyyah staat: “De Shaaficies zijn van mening dat de cAqieqah vereist is van degene die verplicht is aan het kind te spenderen. Hij dient dit te betalen van zijn eigen bezit en niet het bezit van het kind. Niemand die niet verplicht is aan het kind te spenderen zou dit moeten doen, behalve met toestemming van degene die verplicht is aan hem te spenderen.

De Hanbalies geven aan dat niemand de cAqieqah moet verrichten behalve de vader, tenzij hij dit niet kan doen, omdat hij overleden is of weigert. Als een ander dan de vader dit doet, dan is dit niet Makroeh (afgeraden) maar is dit geen cAqieqah. De enige reden dat de Profeet (vrede zij met hem) de cAqieqah voor al-Hasan en al-Hoesayn had verricht, was omdat hij dichter bij de gelovigen staat dan zijzelf.”

(al-Mawsoecat ul-Fiqhiyyah; boekdeel 30, blz. 279)

Als de vader leeft en het zich kan veroorloven, dan dient hij geadviseerd te worden de cAqieqah namens het kind te verrichten. Als hij dit weigert of de moeder toestemming geeft de cAqieqah te verrichten, dan is dit islamitisch acceptabel.

Wat je echtgenoot heeft gedaan, namelijk het wassen, (in doodskleed) wikkelen en verrichten van het dodengebed voor haar is correct en voorgeschreven in de Islam. Echter dien je haar nog steeds een naam te geven en de cAqieqah namens haar te verrichten.

En Allah weet het het beste.

Islamqa.com